موعود پایگاه اینترنتی موعود
آوای خــوش از مـــأذنــه‌ی عــشـق رفیع است
می در کف و هر عیش بساطش به جمیع است
دل در طــــلــــبِ ســــاقــــی و آواز بدیع است
ســاغــر بــه مــی آلــوده و مـیخانه وسیع است
از غـــم بــرهــان ایــن دل آلـــوده بــه پـسـتـی
آن دم کـــه بــیــامــد بــشــری چــون تـو محمد
خـــامـــوش شـــد آتـــشــکــده‌ی روشــنِ سرمد
شــــیـــطـــان ز خــبــــرداری اســــرار سرامد
اکــنـــون شـــده مـمــنـوع بـــه روی گــل احمد
بــــا آمـــدنـــت مـــهــــلـــت دیــوان به سر آمد
یــــاد آر بـــه ما عشق و شراب و می و مستی
از نـــــور وجــــودت هـــمـــه عــالـم بدرخشید
بــــاران کـــرم ســیـــلِ روان گــشــت و ببارید
دریــــاچـــه‌ی ســـاوه ز شـــررهــات بـخـشکید
ایـــوان مــدائــن بـــه ســمــاع آمــد و چـون بید
از هـــیـــبــت و از شــوق به وجد آمد و لرزید
از جـــام خــرابـــت بـــده ای ســـاغـــر هـستی
تـــــو ٱیــت عــشــقــی تـو عـزیـزی تو کریمی
تـــــو مــرحــم دردی تـو شـفـیـعـی تو رحیـمی
تـــــو ســرّ خـــدایـــی تـو رســولی تو عظیمی
تـــو بــــاده‌ی ربـــــی تــــو نــبیـی تــو حلیمی
تــــو عـیـن صــفــایـی تـــو نـعیمی تو حکیمی
ای بـــر همـه شــیــدا تو دلیل و ای همه مستی
م.ع.شیدا
