زمین ز بتکده ها پُر شده است ابراهیم!

زمین ز بتزمین ز بتکده ها پُر شده است ابراهیم
دوباره دور تفاخر شده است ابراهیم
گرفته هرز تجمل حصار حوصله را
که نان سادگی آجر شده است ابراهیم
دمیده بر ریه ی شهر دود تلخ ریا
و روزگار تظاهر شده است ابراهیم
مذاق اهل محبت در این زمانه ی بد
اسیر طعم تکاثر (۱) شده است ابراهیم
چه زود گم شده در کوچه های عادت، عشق!
زمین دچار تنفر شده است ابراهیم
ببین تو عزّت لات و منات و عزّی را
تبر ز دست تو دلخور شده است ابراهیم
تبر به دوش چرا از سفر نمی آیی
زمین ز بتکده ها پُر شده است ابراهیم!

پی نوشت:

۱٫ تکاثر دو معنا دارد: ۱ – افزون گشتن، فراوان شدن. ۲ – بر زیادی مال فخر کردن.