ویروس گناه را چگونه از بین ببریم؟

حرارت ناشی از شهادت امام حسین(ع) عاملی برای حرکت و حیات است بنابراین اگر از رهگذر گریه بر امام حسین(ع) حرکت کنیم، ویروس گناه و معصیت از بین می رود… ادامه گزیده سخنان حجت الاسلام مؤمنی آورده شده است:

*افرادی که بر اساس سند چشم انداز حسینی(ع) سیر کردند، استوار در جبهه ایشان ماندند و بر همین اساس به ویژگی هایی چون تسلیم، تصدیق و وفا رسیدند.

*امروز وظیفه ما چیست؟ اندکی در این باره درنگ کنیم و نگذاریم که اگر آن روز حسین(ع) تشنه لب را کشتند، امروز نیز آن جنایت تکرار شود؛ کسانی بعد از عاشورا آمدند و خواستند از سیدالشهدا پیروی کنند اما حرکت شان تأثیری که باید را نداشت؛ توابین آمدند اما نتوانستند آن کاری که باید را انجام دهند چرا که اگر زمان بگذرد دیگر جواب نمی دهد.

* همچنین زمانی که امام حسن مجتبی(ع) به امت خود فرمودند معاویه به عهدش وفا نمی‌کند، باید گوش می‌کردند چرا که در زمان نزاع بین حق و باطل انسان باید سریع تشخیص دهد و عمل کند.

* توابین تعدادشان از شهدای کربلا بیشتر بود و آن ها هم طی یک روز به شهادت رسیدند اما اثر آن با اثر کار شهدای کربلا متفاوت بود. علت آن این است که در زمان خاصی که باید دست در دست امام حسین(ع) می‌گذاشتند، جبهه ولی خدا را یاری می‌کردند و مصلحت اندیشی ها را کنار می‌گذاشتند، نیامدند.

* توابین کاری را که باید در وقت خودش انجام می دادند انجام ندادند، در تصمیم گیری خود دچار شک و تردید شدند و دیر تشخیص صحیح دادند که این به علت تجزیه و تحلیل های عقلانی شان بود در حالی که ولی خدا بر این مسائل بیش از هر کس دیگری آگاه است.

* «عبیدالله بن جعفر جعفی»، از افرادی است که جزو مرددین عاشورا محسوب می‌شود، در برابر دعوت امام(ع) برای پیوستن به سپاه ایشان، به امام پیشنهاد داد به یمن رفته و از آن جا یار جمع کند چرا که کربلا جای جنگیدن نیست، اما این در حالی بود که ولی خدا این مسائل را بهتر از هر کس دیگری تشخیص می دهد و اگر اجازه می دادند جن و انس به یاری ایشان می‌شتافتند، اما امام به تکلیف عمل کردند و لذا هیچ کس بدون اتصال به ولایت در مسیر صحیح قرار نمی‌گیرد.

* فتنه معلول شبهه است و اگر شبهات فضا را تیره و تار کنند، فتنه بروز می‌کند و باید برای رفع شبهه به فوق تخصص آن رجوع کرد چرا که همین شبهات باعث به آتش کشیده شدن در خانه حضرت زهرا(س) شد؛ همین که عده ای گفتند زهرا(س) مثل همه زن های دیگر، و علی(ع) نیز مثل همه مرد هاست و فضای جامعه را به سمتی بردند که مردم ایستادند و این واقعه را نگاه کردند و کمکی نکردند.

* برخی برای همراهی با ولایت منت می‌گذارند؛ حال آن که ولی خدا نیازی ندارد و «هل من ناصر ینصرنی» امام حسین(ع) نیز برای نجات یاران ایشان بود و از طرف دیگر باید به این نکته توجه داشت که ملاک، حال فعلی افراد است؛ خیلی ها گذشته خوبی داشته‌اند اما عاقبت به شر شدند و در مقابل نیز بودند افرادی که در چند قدمی عاقبت به شری بودند اما عاقبت به خیر شدند که نمونه اتم و اکمل آن «حر بن یزید ریاحی» است.

* دومین ویژگی یاران حقیقی ولی خدا، برداشتن بار از دل ولی خدااست؛ یاران ولی خدا نه تنها باری بر دوش ایشان نگذاشته و منتی بابت یاری خود نمی‌گذارند، بلکه بار را از دل ولی خدا نیز بر می دارند. یاران حقیقی ولی خدا، تنها راه سعادت را طریق ولایت می دانند و ضمناً پیوسته به یاد مرگ هستند و در امور خیر به خصوص یاری ولی خدا اهل سرعت و سبقت اند.

* ثمره سلوک با اباعبدالله(ع) و گره خوردن با ابتلای اباعبدالله(ع)، احیای عقل تعطیل شده است چرا که بر مبنای حدیث نبوی(ص) که حرارت ناشی از شهادت امام حسین(ع) را در دل های مومنان ابدی دانسته‌اند، این حرارت عاملی برای حرکت و حیات است و لذا اگر از رهگذر گریه بر امام حسین(ع) حرکت کنیم، ویروس گناه و معصیت از بین می رود.، پنجمین شب مراسم عزاداری دهه آخر ماه صفر با سخنرانی حجت الاسلام سیدحسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه قم و مداحی حاج محمدرضا طاهری و کربلایی حسین طاهری شب گذشته در حسینیه آیت الله هاشمی‌شاهرودی برگزار شد.

گزیده سخنان حجت الاسلام مؤمنی به شرح زیر است:

*افرادی که بر اساس سند چشم انداز حسینی(ع) سیر کردند، استوار در جبهه ایشان ماندند و بر همین اساس به ویژگی هایی چون تسلیم، تصدیق و وفا رسیدند.

*امروز وظیفه ما چیست؟ اندکی در این باره درنگ کنیم و نگذاریم که اگر آن روز حسین(ع) تشنه لب را کشتند، امروز نیز آن جنایت تکرار شود؛ کسانی بعد از عاشورا آمدند و خواستند از سیدالشهدا پیروی کنند اما حرکت شان تأثیری که باید را نداشت؛ توابین آمدند اما نتوانستند آن کاری که باید را انجام دهند چرا که اگر زمان بگذرد دیگر جواب نمی دهد.

* همچنین زمانی که امام حسن مجتبی(ع) به امت خود فرمودند معاویه به عهدش وفا نمی‌کند، باید گوش می‌کردند چرا که در زمان نزاع بین حق و باطل انسان باید سریع تشخیص دهد و عمل کند.

* توابین تعدادشان از شهدای کربلا بیشتر بود و آن ها هم طی یک روز به شهادت رسیدند اما اثر آن با اثر کار شهدای کربلا متفاوت بود. علت آن این است که در زمان خاصی که باید دست در دست امام حسین(ع) می‌گذاشتند، جبهه ولی خدا را یاری می‌کردند و مصلحت اندیشی ها را کنار می‌گذاشتند، نیامدند.

* توابین کاری را که باید در وقت خودش انجام می دادند انجام ندادند، در تصمیم گیری خود دچار شک و تردید شدند و دیر تشخیص صحیح دادند که این به علت تجزیه و تحلیل های عقلانی شان بود در حالی که ولی خدا بر این مسائل بیش از هر کس دیگری آگاه است.

* «عبیدالله بن جعفر جعفی»، از افرادی است که جزو مرددین عاشورا محسوب می‌شود، در برابر دعوت امام(ع) برای پیوستن به سپاه ایشان، به امام پیشنهاد داد به یمن رفته و از آن جا یار جمع کند چرا که کربلا جای جنگیدن نیست، اما این در حالی بود که ولی خدا این مسائل را بهتر از هر کس دیگری تشخیص می دهد و اگر اجازه می دادند جن و انس به یاری ایشان می‌شتافتند، اما امام به تکلیف عمل کردند و لذا هیچ کس بدون اتصال به ولایت در مسیر صحیح قرار نمی‌گیرد.

* فتنه معلول شبهه است و اگر شبهات فضا را تیره و تار کنند، فتنه بروز می‌کند و باید برای رفع شبهه به فوق تخصص آن رجوع کرد چرا که همین شبهات باعث به آتش کشیده شدن در خانه حضرت زهرا(س) شد؛ همین که عده ای گفتند زهرا(س) مثل همه زن های دیگر، و علی(ع) نیز مثل همه مرد هاست و فضای جامعه را به سمتی بردند که مردم ایستادند و این واقعه را نگاه کردند و کمکی نکردند.

* برخی برای همراهی با ولایت منت می‌گذارند؛ حال آن که ولی خدا نیازی ندارد و «هل من ناصر ینصرنی» امام حسین(ع) نیز برای نجات یاران ایشان بود و از طرف دیگر باید به این نکته توجه داشت که ملاک، حال فعلی افراد است؛ خیلی ها گذشته خوبی داشته‌اند اما عاقبت به شر شدند و در مقابل نیز بودند افرادی که در چند قدمی عاقبت به شری بودند اما عاقبت به خیر شدند که نمونه اتم و اکمل آن «حر بن یزید ریاحی» است.

* دومین ویژگی یاران حقیقی ولی خدا، برداشتن بار از دل ولی خدااست؛ یاران ولی خدا نه تنها باری بر دوش ایشان نگذاشته و منتی بابت یاری خود نمی‌گذارند، بلکه بار را از دل ولی خدا نیز بر می دارند. یاران حقیقی ولی خدا، تنها راه سعادت را طریق ولایت می دانند و ضمناً پیوسته به یاد مرگ هستند و در امور خیر به خصوص یاری ولی خدا اهل سرعت و سبقت اند.

* ثمره سلوک با اباعبدالله(ع) و گره خوردن با ابتلای اباعبدالله(ع)، احیای عقل تعطیل شده است چرا که بر مبنای حدیث نبوی(ص) که حرارت ناشی از شهادت امام حسین(ع) را در دل های مومنان ابدی دانسته‌اند، این حرارت عاملی برای حرکت و حیات است و لذا اگر از رهگذر گریه بر امام حسین(ع) حرکت کنیم، ویروس گناه و معصیت از بین می رود.

منبع:عقیق