پروردگار هستی نسبت به مکر و حیله شیطان و پوچ بودن وعدههای وی به بشر سفارش و تاکید بسیاری کرده است، ولی برخی در دام وعده شیطان میافتند، وعدهای که جز “فریب” چیزی نیست.
آیه ۱۲۰ از سوره «نساء» پیرامون حقیقت وعدههای شیطان رانده شده سخن میگوید که متن، ترجمه و مطالبی مرتبط با آن به شرح زیر است:
متن آیه:
«یَعِدُهُمْ وَیُمَنِّیهِمْ وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلَّا غُرُورًا»
ترجمه آیه:
“(شیطان) به آنان وعده میدهد و ایشان را در آرزو میافکند و شیطان جز فریب، وعدهای به آنان نمیدهد.”
وقتی آیات ۱۳۶و ۱۳۵ سوره «آل عمران» «وَالَّذِینَ إِذَا فَعَلُوا فَاحِشَهً أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ ذَکَرُوا اللَّهَ فَاسْتَغْفَرُوا لِذُنُوبِهِمْ وَمَنْ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا اللَّهُ وَلَمْ یُصِرُّوا عَلَیٰ مَا فَعَلُوا وَهُمْ یَعْلَمُونَ (۱۳۵) أُولَٰئِکَ جَزَاؤُهُمْ مَغْفِرَهٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَجَنَّاتٌ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ وَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ(۱۳۶)» “و آنان که اگر کار ناشایسته کنند و یا ظلمیبه نفس خویش نمایند خدا را به یاد آرند و از گناه خود (به درگاه خدا) توبه کنند و کیست جز خدا که گناه خلق را بیامرزد؟ و آنها که اصرار در کار زشت نکنند چون به زشتی معصیت آگاهند. (۱۳۵) آنهایی هستند که پاداش عملشان آمرزش پروردگار است و باغهایی که زیر درختان آنها نهرها جاری است، جاویدان در آن بهشتها متنعم هستند، چه نیکو است پاداش نیکوکاران (۱۳۶)” در مورد بخشایش گناهان از سوی خداوند نازل شد، ابلیس با فریادی یارانش را جمع کرد و گفت:
با توبهی انسان، همهی زحمات ما ناکام میشود.
هر یک سخنی گفتند. یکی از شیاطین گفت:
هرگاه کسی تصمیم به توبه گرفت، او را گرفتار آرزوها و وعدهها میکنم تا توبه را به تاخیر اندازد.
پس ابلیس راضی شد.
هم خدا و هم شیطان وعده دادهاند، ولی وعده الهی راست «وَلَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ» و وعدههای شیطان جز دروغ و فریب چیز دیگری نیست. «وَمَا یَعِدُهُمُ الشَّیْطَانُ إِلَّا غُرُورًا»
منابع:
کتاب دقایقی با قرآن، تالیف حجتالاسلام والمسلمین محسن قرائتی، ناشر مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن، نوبت چاپ پانزدهم زمستان سال ۱۳۹۰
پایگاه تخصصی ترجمه قرآن کریم www.maarefquran.net (ترجمه آیتالله ناصر مکارم شیرازی از قرآن کریم)