زیــنــبـا از داغ هــجـرانِ بـرادر سـوخـتـی
از فـغـان طـفـل عـطـشانِ بـرادر سـوخـتـی
ای فــدای غـربـتـت! ای دخـت والای عـلی
تــا ابـــــد از داغ فــقــدانِ بـرادر سـوخـتـی
از شـعـف وز شـور دیـدار علی پروانه وار
در طـواف شـمـع عـرفانِ بـرادر سـوخـتـی
چونکه سنگی آن جبین نازنینش را شکست
در هــــوای زلـف افـشـانِ بـرادر سـوخـتـی
چــونکه دشـمـن مـانع دیدار آخر شد عجب
در غـــم شــــام غــریـبانِ بـرادر سـوخـتـی
چونکه سرها رفت بر بالای نیها؛ ناگـهان
از صـــدای ســـوز قـرآنِ بـرادر سـوخـتـی
چونکه دیـدی آن دودسـت نـاز عـباس علی
در وصـــال مـــاه تــابــانِ بـرادر سـوخـتـی
چــون نـهـادنـد در طـبق رأس حسین نازنین
از صـــدای کــســر دندانِ بـرادر سـوخـتـی
آن زمــانی کــز فـغانْ دخت حسین ابن علی
شــد شــهــیـد راه ایــمــانِ بـرادر سـوخـتـی
م.ع.شیدا