موعود پایگاه اینترنتی موعود
ر ادامه وقایعی که در سرزمین عراق رخ می دهد، بحث قیام قائم آل محمد(ع) و چگونگی اوضاع و احوال در آن زمان در روایات مطرح می‌شود.
برای مثال امام صادق(ع) فرمودند:
او اولین قائم از ما اهل بیت است که قیام کند و با شما سخنی گوید که تحمل نکنید و در رمیله دسکره بر او خروج کنید و با او بجنگید. او نیز با شما ستیزد و همه شما را به قتل رساند و این گروه، آخرین گروه شورشی، علیه او خواهد بود.
هم چنین امام صادق(ع) فرمودند:
سپس متوجه کوفه شود و در آنجا فرود آید و خون ۷۰ قبیله از قبایل عرب را مباح شمارد.
امام سجاد(ع) فرمودند:
سپس (مهدی) حرکت نماید تا به قادسیه رسد، در این حال مردم در کوفه اجتماع و با سفیانی بیعت کرده‌اند.
و ایشان در روایت دیگری فرمودند:
قبل از ظهور او مردی به نام عوف سلمی در سرزمین جزیره خروج نماید که جایگاه او تکریت و محل قتل وی مسجد دمشق است.
شیخ مفید در ارشاد برخی از نشانه های پیش از ظهور را چنین بیان می‌کند:
کشته شدن نفس زکیه در پشت کوفه و ۷۰ انسان صالح و شایسته ی دیگر، شکافتن و ترک خوردن فرات، به طوری که آب وارد کوچه ها و خیابان های کوفه شود، … سوزاندن مردی بلند مرتبه از پیروان بنی عباس میان «جلولا» و «خانقین» زدن پل در آنجایی که آب میان «مدینه الاسلام» و «بغداد» روان است…
و امام صادق(ع) فرمودند:
۷۰ نفر از صالحان (عالمان دینی) که سر دسته ایشان مرد با منزلتی است، کشته خواهند شد، که او را (سفیانی) می‌کشد و خاکسترش را در میان جلولا و خانقین بر باد می سپرد و این پس از آن است که در کوفه ۴۰۰۰ نفر را کشته است.
امام باقر(ع) فرمودند:
ولی عصر(ع) داخل کوفه می‌شود و سه پرچم برافراشته می‌شود که آنها در اهتزاز است و سرانجام ( اضطراب فروکش می‌کند) پس از ورود به کوفه بر عرشه ی منبر برآید و خطبه را آغاز نماید. (خطبه جمعه) از شدت گریه، ملت نمی دانند حضرت چه می‌گوید ( مردم با دیدند امام زمانشان پیاپی گریه می‌کنند) در جمعه بعد مردم درخواست می‌کنند، که نماز جمعه را حضرت اقامه نماید، فرمان می دهد که در سرزمین نجف اشرف خطی بکشند و آن محدوده را مسجد قرار دهند(ظاهراً منطقه وادی السلام) و در آنجا نماز جمعه را به پا می دارد و سپس دستور می دهد که نهری را از کربلای معلا از پشت حرم مطهر امام حسین(ع) حفر نمایند و به سرزمین مقدس نجف برسانند تا آب در نجف اشرف توفیر یابد و بر دهانه ی آن نهر، پل نصب کنند ( و برای رفاه حال ملت آسیاب های آبی بسازند) گویا می‌بینم پیر زالی را که زنبیل گندم خود را روی سر نهاده و به سوی آسیاب می رود و (آن را) بدون مزد آرد می نماید.
منبع: دانشستان سرزمین های درگیر، گردآوری: اسماعیل شفیعی سروستانی، ص۱۹۲
