«با مخاطبان موعود!»
گمان نمیکنم با آشنایی و شناخت دیرین میان ما و شما، برای عرض حال و توصیف احوالمان نیازمند توضیح و طولِ تفسیر باشیم.
حکایت ما و روز و روزگارمان با شرایطی که برایمان فراهم آوردهاند، بیشباهت به بازی قدیمی «مار و پلّه» نیست. آرام آرام با تلاش و صبوری، خانه به خانه از میان کشمکشها، کمبودها، کملطفیها، حسادتها، مقرّرات دست و پا گیر، سوءتفاهمها و کجفهمیها و غیره بالا آمدیم. گاهی وقتها هم نردبان دستی و عنایتی چند خانه ما را بالا کشید تا آنکه به خانه هفدهمین از سال فعّالیت موعود رسیدیم.
«با مخاطبان موعود!»
گمان نمیکنم با آشنایی و شناخت دیرین میان ما و شما، برای عرض حال و توصیف احوالمان نیازمند توضیح و طولِ تفسیر باشیم.
حکایت ما و روز و روزگارمان با شرایطی که برایمان فراهم آوردهاند، بیشباهت به بازی قدیمی «مار و پلّه» نیست. آرام آرام با تلاش و صبوری، خانه به خانه از میان کشمکشها، کمبودها، کملطفیها، حسادتها، مقرّرات دست و پا گیر، سوءتفاهمها و کجفهمیها و غیره بالا آمدیم. گاهی وقتها هم نردبان دستی و عنایتی چند خانه ما را بالا کشید تا آنکه به خانه هفدهمین از سال فعّالیت موعود رسیدیم.
اگر رانتهای اقتصادی، اطّلاعاتی و ارتباطات و نوازشهای پیدرپی عموها و عموزادهها به دستگاههای فرهنگی و مؤسّسات خودی و بیخودی در کار نبود و میدان مسابقه با شرایط مساوی و بدون «آوانتاژ» برپا میشد، آن وقت معلوم میشد که راستی راستی مردان میدان چه کسانیاند و پای کار کیانند. بگذریم … حالا که عادت کردهایم و چارهای هم نداریم.
بر همان صفحه مار و پلّه، به ناگهان در سال ۱۳۹۱ ماری با عنوان بحران اقتصادی ما را گزید و دهها خانه، بلکه صدها خانه سقوط کردیم و کمرمان شکست.
اگرچه عموم تولیدکنندگان و واردکنندگان، اجناس انبار شده خود را بر مبنای دلار جدید و ارتقاء یافته فروختند و با صد ترفند شرعی و غیر شرعی از افت ۶۰، ۷۰ درصدی سرمایههای خود جلوگیری کردند و ماندند؛ ولی ما ناگزیر به فروش کتب منتشر شده، به همان قیمت پشت جلد سابق شدیم؛ در حالی که قیمت کاغذ قریب به ۴۰۰٪ افزایش یافت و عملاً فعّالیت نشرها به رکود و تعطیلی کشیده شد و مجال چاپ کتب جدید و تجدید چاپ کتب قبلی از دست ما رفت.
از دیگر سو، اشتغال ذهنی مردم به امور معیشتی و جبران مافات، عملاً بازار تقاضای محصولات فرهنگی را به رکود بیسابقهای کشید.
در این میان هم، نه تنها «وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی» قدمیشایسته برنداشت؛ بلکه به بهانه کمبود بودجه از پرداخت مطالبات معوّقه ناشران نیز خودداری کرد و تیر خلاص بر مغز آسیب دیدگان بحران اقتصادی در حوزه فرهنگ وارد شد.
گمان میکردیم با تعدیل نیروهای انسانی میتوان تا حدّی از شدّت بحران کاست؛ امّا متأسّفانه به رغم آنکه جمعی از نیروهای کارآمد و مجرّب را از دست دادیم، افزایش سرسامآور هزینههای جاری (چاپ، لیتوگرافی، صحافی، آب، برق، گاز، تلفن، ادوات و وسایل اداری و …) عملاً ما و جمع دیگری از مؤسّسات فرهنگی، مذهبی عامّ المنفعه را فلج کرد.
بر هیچ کس پوشیده نیست که موعود، با ارائه سه سایت پر قدرت (موعود فارسی، موعود عربی، مستور) سالانه میلیونها تومان صرف ارائه مطالب فرهنگی و نشر معارف مهدوی و علوی و مبارزه با جلوات شرک و کفر و نفاق معاصر میکند. هزاران مقاله، کتاب، فیلم، خبر، همه روزه جمع بزرگی از مردم ما را تغذیه میکند؛ امّا به راستی، متکفّل تأمین هزینه این رسانه پر قدرت کیست؟ جمعی پژوهشگر و محقّق که قوت لایموت خود را با سختی به دست میآورند یا دولت اسلامی؟
نظام اسلامی مؤسّسات و سازمانهایی را متکفّل مددرسانی به اینگونه مراکز کرده است؛ امّا باید پرسید مدد آنها به کجا میرود؟
سازمان عریض و طویلی، مثل سازمان تبلیغات اسلامی، سالیانه میلیاردها تومان بودجه به منظور حمایت از مراکز مذهبی و فرهنگی مستقل و عامّ المنفعه از طریق بودجه رسمی مجلس دریافت میکند؛ امّا دریغ از یک هزار تومان همراهی و مساعدت این سازمان با مراکزی چون ما.
سالهاست که از داشتن یک سرور مطمئن و پر قدرت و محلّ استقرار آن در یک مجموعه، برای خوراکرسانی گسترده از طریق سایتهای موعود در رنج و تعب و آزاریم. همه جغرافیای کشورهای اروپایی و آمریکایی را برای استقرار سرور در شبکه جهانی اینترنت درنوردیده و از عموم آنها به دلیل مشیّ اسلامی و ضدّ صهیونیستی موعود ضربه خوردهایم. هیهات! نمیدانیم دردمان را به کجا بریم. هر کس یک بار و تنها یک بار به سایت موعود مراجعه کند، به گستردگی مطالب و ژرفای نگرش مطالب مندرج در آن و عامّ المنفعه بودنش پی میبرد … بگذریم.
اگرچه طیّ نامههایی وزیر محترم و معاونشان را در جریان قضایای مختلف قرار دادهایم؛ امّا هر چه گفتیم و نوشتیم کمتر جواب یافتیم. نمیدانیم حضرات در کجا و نزد کدامین استاد درس آموختهاند که پاسخ جواب سلام را هم بر خود فرض نمیدانند.
به اطّلاع شما عزیزان میرسانیم که فعّالیت واحد «انتشارات موعود» با ۹۰٪ افت و ایستایی، واحد تولید لوح فشرده با ۱۰۰٪ افت و ایستایی، واحد تألیف «دائره المعارف آخرالزّمان» با ۱۰۰٪ افت و ایستایی، «مجلّه موعود جوان» با ۱۰۰٪ افت و ایستایی و انتشار «مجلّه موعود» نیز با ۵۰٪ افت و ایستایی مواجه شده است.
نقدینگی مؤسّسه به صفر رسیده و میزان استقراض برای فعّالیتهای جاری از مرز یکصد میلیون تومان گذشته است.
خدا میداند با این وضع تا چه روزی میتوان ادامه داد. این همه در حالی است که موعود در زمره اوّلین و پر کارترین مؤسّسه فرهنگی مهدوی قابل شناسایی است که با محصولات متنوّعش پاسخگوی بخش بزرگی از نیازهای فرهنگی جوانان این سرزمینها بوده است.
نمیدانیم از دست شما مخاطب محترم، چه برمیآید؟
ما تا به امروز به تکلیف خویش عمل کردهایم و همه معامله را با صاحب و مولایمان، حضرت صاحب الأمر(عج) انجام داده و از ایشان تنها امید یاری و مساعدت داریم؛ لیکن مباد که موعود و آنچه که فراروی جوانان این سرزمین ـ به وقت غفلت و غیبت بزرگترین سازمانهای فرهنگی کشور ـ قرار داده و میتواند قرار دهد و وضع امروز، نیش آزمونی باشد برای شما و سنجش همّت شما و همه مدیرانی که بیتردید فرداروزی در پیشگاه مولا و صاحبمان از آنان شکایت خواهیم کرد. انشاءالله. والسّلام