اواخر عمر آیت الله کوهستانی بود و ایشان در بستر بیماری بودند. اجازه ی ملاقات با ایشان را به کسی نمی دادند، اما من با اصرار زیاد و به واسطه ی فرزندشان توانستم به حضورشان برسم. در همان حال بیماری هم مدام ذکر میگفتند و آیات قرآن را می خواندند. تا اینکه چند نصیحت به من کردند:
· همراه با قرآن باشید و از قرآن جدا نشوید.
· نماز شب را ترک نکنید.
· نماز را اول وقت بخوانید.
· مواظب شیطان باشید که برای فریب دادن هر انسانی آماده است. عمرم را سپری کرده ام و دیگر وقتی برای بقا ندارم. آفتاب لب بام هستم و تذکره ام امضا شده است. فقط منتظر قافله هستم که با کاروان آخرت همراه شوم، با این حال باز هم شیطان می خواهد وسوسه ام کند…
خاطره ی یکی از استادان حوزه ی علمیه ی قم، «حجه الاسلام سید عنایت الله دریاباری»؛ به نقل از حسن صدری مازندرانی، حیات عارفانه ی فرزانگان، ج ۱، انتشارات مشهور، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص ۲۲ و ۲۳ و ۲۴.
منبع: مستور
· نماز شب را ترک نکنید.
· نماز را اول وقت بخوانید.
· مواظب شیطان باشید که برای فریب دادن هر انسانی آماده است. عمرم را سپری کرده ام و دیگر وقتی برای بقا ندارم. آفتاب لب بام هستم و تذکره ام امضا شده است. فقط منتظر قافله هستم که با کاروان آخرت همراه شوم، با این حال باز هم شیطان می خواهد وسوسه ام کند…
خاطره ی یکی از استادان حوزه ی علمیه ی قم، «حجه الاسلام سید عنایت الله دریاباری»؛ به نقل از حسن صدری مازندرانی، حیات عارفانه ی فرزانگان، ج ۱، انتشارات مشهور، چاپ اول، ۱۳۸۳، ص ۲۲ و ۲۳ و ۲۴.
منبع: مستور