نیکی آن نیست که دارایی و فرزندان تو افزایش یابد، بلکه نیکی در آن است که دانشت بیفزاید و بردباری ات بیش گردد و با پرستش پروردگارت بر مردم ببالی. اگر کار نیکی کردی، خدای را سپاس گویی، و اگر گناهی کردی زود از او آمرزش خواهی. و هیچ کس در دنیا روی خوش نبیند، جز دو کس: یکی آنکه خود را آلوده ی گناهی ساخت و با توبه به جبران آن پرداخت، و دیگری آنکه در کار نیک شتافت.
حکمت ۹۴ نهج البلاغه