غیبت یکی از گناهان کبیره است که به شدت از آن نهی شده چراکه این معصیت بزرگ موجب ضایع شدن حقوق دیگران و بازی با آبروی افراد است.
غیبت شالوده روابط انسانها را هدف قرار می دهد و موجب بدبینی افراد نسبت به هم میشود.
امام صادق علیه السلام در روایتی به معرفی ریشه های غیبت می پردازند.
ایشان می فرمایند:
اصل و ریشه غیبت به ده چیز برمیگردد:
۱- خاموش کردن خشم
۲- کمک به افرادی خاص
۳- تهمت
۴- تصدیق خبری که شنیده است بدون این که به واقع آگاه باشد
۵- سوء ظن
۶- حسادت
۷- استهزاء
۸- به شگفت آمدن از کسی
۹- خستگی از کسی
۱۰- و آراسته کردن خود
پس اگر به دنبال سلامتی(از این موارد بودی)به جای مخلوق به یاد خالق باش، پس در این صورت این ریشه ها برای تو به جای غیبت مایه عبرت میشود و جای گناه ثواب میشود
مصباح الشریعه ص ۲۰۴)