یکى از دوستان امام صادق(ع) خدمت ایشان آمده بود و از منطقه خودش تعریف مىکرد که در آنجا شیعه زیاد است.
حضرت فرمود: آیا شیعهها طورى هستند که ثروتمندانشان به خانه فقرا بروند؟
گفت: نه، یک حالت عمومى نیست!
فرمودند: آیا طورى هست که اگر کسى قرضى داشت از مال خودشان قرض او را بپردازند؟
گفت: نه، به این عمومیت نیست.
حضرت فرمودند: آیا اگر کسى لباس، خانه و یا غذا نداشت طورى هست که ثروتمندان داوطلبانه آنها را تأمین کنند؟
گفت: نه.
با گفتن این پاسخ امام به زانوهایشان زدند و فرمودند: شما اسمتان را شیعه نگذارید