موعود پایگاه اینترنتی موعود
روایت مفصلى از امام صادق(ع) در شرح ولادت حضرت صدیقه(س) نقل شده که ضمن آن فرمودند:
وقتى [مولود فرخنده خدیجه به دنیا آمد و] فاطمه دیده به جهان گشود، نورى از او درخشید که تا درون خان ههاى مکه نفوذ کرد و در شرق و غرب زمین هیچ جایى نماند مگر شعاع آن نور در آن تابید.
ابن عماره از پدرش گزارش نموده که گفت:
از امام صادق(ع) درباره حضرت فاطمه(س) پرسیدم که چرا زهرا نامیده شد؟
وقتى [مولود فرخنده خدیجه به دنیا آمد و] فاطمه دیده به جهان گشود، نورى از او درخشید که تا درون خان ههاى مکه نفوذ کرد و در شرق و غرب زمین هیچ جایى نماند مگر شعاع آن نور در آن تابید.
ابن عماره از پدرش گزارش نموده که گفت:
از امام صادق(ع) درباره حضرت فاطمه(س) پرسیدم که چرا زهرا نامیده شد؟
فرمودند: زیرا هرگ اه در محرابش مىایستاد، نور او براى آسمانیان چنان مىدرخشید که نور ستارگان براى اهل زمین.
این فروغ جسم فاطمه(س) است که وقتى در محراب عبادت قرار مىگرفت، روى تابناکش براى فرشتگان و ملکوتیان بدانگونه جلوه و تلألؤ داشت که ستارگان در شب براى زمینیان شکوه و درخشش دارند. از این رو آن بانوى مجللّه زهرا نامیده شد.
ابو هشام گوید:
از حضرت عسکرى(ع) پرسیدم: چرا فاطمه(س) زهرا نام گرفت؟
امام فرمودند: چون رخسار او در آغاز روز، مانند خورشید که از مشرق سر برآورد و طلوع کند براى امیر مؤمنان(ع) مىدرخشید و در نیمروز بسان ماه تابان جلوه گرى مىنمود و هنگام غروب آفتاب همچون ستارهاى روشن مىتابید.
