بوی رمضان میآید…
مـژده ای دوسـت کـه مـاه رمــضـان میآید
بـوی افـطـار و سـحـر، بــوی جـنان میآید
هاتفِ حضرت حق بانگ برآورده که هین!
مــوســـم تـــوبـــه ز احـــوال بـــدان میآید
عــابــدان غــرق سـرورنـد ز مـهمانی حق
عـارفـان مـسـت کـه فـرجـام خــزان میآید
چونکه خورشیدِ ضیافت به جهان طالع شد
لـطـف حـق کـامـل و بـیپـرده عیان میآید
اشـکها در دل شـب بـا دل پـرخون جوشد
ذکـر حـق هـم ز دل و هـم به زبــان میآید
خــواب در مــاه خــدا نــیــز عـبـادت باشد
این هـمـه لـطـف و کـرم بـر همگان میآید
گـفـت “آشـفته” کـه از شـوق بـه آواز بگـو
مـژده ای دوسـت کـه مـاه رمــضـان میآید
م.ع.آشفته