داود رقی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: « فدایت شوم! این امر (انتظار فرج) بر ما طولانی شد، به طوری که دلتنگ شدهایم و نزدیک است که از غم و اندوه بمیریم.»
امام فرمود: « این اندوه باقی خواهد ماند تا اینکه منادیای از آسمان نام قائم و نام پدرش را ندا کند.»
داود گفت:« نامش چیست؟»
فرمود:« نامش نام یکی از پیامبران و نام پدرش نام یکی از اوصیاء است.»
امام فرمود: « این اندوه باقی خواهد ماند تا اینکه منادیای از آسمان نام قائم و نام پدرش را ندا کند.»
داود گفت:« نامش چیست؟»
فرمود:« نامش نام یکی از پیامبران و نام پدرش نام یکی از اوصیاء است.»
منابع:
بحارالانوار، ۵۱/۳۸ حدیث ۱۴ ———– غیبه النعمانی