موعود پایگاه اینترنتی موعود
تقویم شیعه
۱- جنگ خندق
دراین روز درسال ۵ ھ غزوه خندق(احزاب) وکشته شدن عمروبن عبدود به دست امیرالمومنین (علیه السلام) به وقوع پیوست واین جنگ درزمستان به وقوع پیوست. دراین جنگ مسلمانان داخل مدینه دراطراف شهر خندقی کندند. مشرکین ۲۵ روزمدینه را محاصره کردند وازهرطرف که خواستند وارد شوند خندق بود. دراثنای این کارمنافقین جسارت ها به پیامبر(صلی الله علیه وآله) نمودند و عمرو بن عبدود مبارزطلبید ولی کسی جرأت نکرد.
عمر بن خطاب از شجاعت های عمرو سخن گفت و درمردم ایجاد ترس کرد. عمر که از شجاعت عمرو بن عبدود سخن می‌گفت و رعب و وحشت دردل مسلمانان انداخته بود به عبدالرحمن بن عوف و طرفدارانش گفت: اگرعبدو بن ما چیره شود همه ما را خواهد کشت. بهترین راه این است که محمد[صلی الله علیه وآله ] را دست بسته تحویل آنها دهیم و خودمان به قوممان ملحق شویم.(۱) اینجا بود که آیاتی ازسوره احزاب نازل شد!!
درچنین شرایطی پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمودند: چه کسی به مبارزه عمرو می رود تا من بهشت را برایش ضمانت کنم آیا دوستی هست که شراین دشمن را کفایت کند؟ آقا ومولایمان اسد الله الغالب عل بن ابیطالب (علیه السلام) فرمود: من به مبارزه او می روم. پیامبر(صلی الله علیه وآله) سکوت کردند و تا سه باراین کلام را فرمودند و هر سه بار امیرالمومنین (علیه السلام) برای مبارزه اعلام آمادگی نمودند.
آخرالامرپیامبر(صلی الله علیه وآله) اجازه فرمودند وبا دستانشان عمامه برسرآن حضرت پیچیدند و امیرالمومنین (علیه السلام) حرکت کردند. دراین هنگام پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: برزالایمان کله الی الشرک کله : به تحقیق تمام اسلام درمقابل تمام کفر ایستاد.
بعد ازآنکه عمرو بن عبدود اسلام اختیارنکرد و دست از جنگ برنداشت امیرالمومنین (علیه السلام) او را به یک ضربت از پا درآورد. دراین حال صدای تکبیر مسلمین بلند شد و پیامبر(صلی الله علیه وآله) فرمود: مبارزره علی بن ابیطالب (علیه السلام) با عمرو بن عبدود در روز خندق ازاعمال امت من تا روز قیامت افضل است.(۲)
۲- وفات اباصلت هروی (رحمه الله)
دراین روز درسال ۲۰۳ یا ۲۰۷ ھ ثقه جلیل اباصلت عبدالسلام بن صالح هروی که اهل هرات بود پس ازآزادی اززندان مأمون ازدنیا رفت. اباصلت ازاصحاب امام رضا (علیه السلام) و ازخواص شیعیان بود و کتاب وفاه الرضا تالیف اوست درایران دو قبرمنسوب به آن بزرگوار است: یکی دربیرون شهر مشهد مقدس و دیگری دردروازه ری قم که قبرمنسوب به او درقم طبق تحقیق اعتبار بیشتری دارد.(۳)
منابع:
۱- بحارالانوار: ج ۲۰ ص ۲۲۵، ۲۳۲. تفسیر قمی: ج ۲ ص ۱۸۳، ۱۸۸.
۲- الغدیر: ج ۷ ص ۲۰۶. کنزالعمال: ج ۱۱ ص ۶۲۳.
۳- تهذیب الکمال: ج ۱۸ ص ۸۱. تاریخ بغداد: ج ۱۱ ص ۵۲
