امام زینالعابدین علیه السلام: منافق اگر سخنى به تو گوید، دروغ گوید و اگر به تو وعدهاى دهد، خُلف وعده کند و اگر به او اعتماد کنى و امانتى سپارى به تو خیانت کند.
امام سجّاد علیهالسلام فرمودند: منافق نهى مىکند و خود نهى نمىپذیرد.
به آنچه دستور مىدهد خودش عمل نمىکند،
چون به نماز ایستد به چپ و راست مىنگرد.
چون رکوع کند خود را (مانند گوسفند) به زمین اندازد (یعنى بعد از رکوع نمىایستد و به همان حال به سجده مىرود)،
چون سجده کند (مانند کلاغ و سایر پرندگان که دانه مىچینند) منقار به زمین زند.
و چون بنشیند نیمخیز نشیند
چون شب شود، با این که روزه نداشته است همهاش به فکر خوردن غذاست و در هنگام روز با آن که شب زنده دارى نکرده است، همّ و غمّش خفتن است.
اگر سخنى (یا حدیثى) به تو گوید، دروغ گوید و اگر به تو وعدهاى دهد، خُلف وعده کند.
و اگر به او اعتماد کنى و امانتى سپارى به تو خیانت کند و اگر با او مخالفت کنى، پشت سرت بدگویى کند.
متن حدیث:
الإمامُ زینُ العابدینَ علیهالسلام:
المُنافِقُ یَنهى و لا یَنتَهی، و یأمُرُ بما لا یأتی، إذا قامَ فی الصَّلاهِ اعتَرَضَ، وإذا رَکَعَ رَبَض، وإذا سَجَدَ نَقَرَ، وإذا جَلَسَ شَغَرَ، یُمسی وهَمُّهُ الطَّعامُ وهُو مُفطِرٌ، ویُصبِحُ وهَمُّهُ النَّومُ ولَم یَسهَرْ، إن حَدَّثَکَ کَذبَکَ، وإن وَعَدَکَ أخلَفَکَ، وإنِ ائتَمَنتَهُ خانَکَ، وإن خالَفتَهُ اغتابَکَ.
«أمالی صدوق، ص ۳۹۹ ح ۱۲- منتخب میزانالحکمه ص۵۶۶»