امام باقر و امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: «حَرَامٌ عَلَى رُوحٍ أَنْ تُفَارِقَ جَسَدَهَا حَتَّى تَرَى الْخَمْسَهَ؛ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ فَاطِمَهَ وَ حَسَناً وَ حُسَیْناً بِحَیْثُ تَقَرُّ عَیْنُهَا أَوْ تَسْخَنُ عَیْنُهَا…؛
بر روح آدمى حرام است که از بدنش جدا شود؛ مگر آنکه پنج تن را ببیند: محمد، على، فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام)، و آن هم به گونه اى است که یا چشم آدمى روشن و یا تاریک و محزون میشود.»
کشف الغمه، ج ۱، ص ۴۱۴