موعود پایگاه اینترنتی موعود
هنگامى که خداوند روح مومن را گرفت، دو فرشته مراقب اعمالش به پیشگاه خداوند عرضه مى‌دارند: خدایا فلان بنده‌ات بنده خوبى بود، در طاعت تو شتابان و در نافرمانیت کند بود.
سدیر صیرفی می‌گوید: نزد امام صادق علیه‌السلام بودم. سخن از مومن به میان آمد. آن حضرت علیه‌السلام به من رو کرده و فرمودند: اى اباالفضل! نمى‌خواهى درباره مقام مومن نزد خداوند برایت سخن بگویم؟
عرض کردم چرا، بفرمایید.
فرمودند: هنگامى که خداوند روح مومن را گرفت، دو فرشته مراقب اعمالش به آسمان رفته و به پیشگاه خداوند عرضه مى‌دارند: خدایا فلان بنده‌ات بنده خوبى بود، در طاعت تو شتابان و در نافرمانیت کند بود، و اکنون آن را بسوى خود برده‌اى، در این حال چه دستورى مى‌فرمایى؟
خداوند به آنها دستور مى‌دهد: به دنیا بازگشته و در کنار قبر بنده ام باشید. مرا تحمید، تسبیح، تهلیل و تکبیر نموده (*) و این اعمال را براى بنده‌ام بنویسید تا زمانی که او را از قبرش بر انگیزم….
متن حدیث:
ابى رحمه الله قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحمیرى عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب عن سدیر الصیرفى قال کنت عند ابى عبدالله علیه السلام فذکروا عنده المومن فاالتفت الى فقال یاا ابا الفضل الا احدثک بحال المومن عند الله قلت بلى فحدثنى قال فقال اذا قبض الله روح المومن صعد ملکاه الى السماء فقالا ربنا عبدک فلان و نعم العبد کان لک سریعا فى طاعتک بطیئا فى معصیتک و قد قبضته الیک فماذا تامرنا من بعده قال فیقول الله لهما اهبطا الى الدنیا و کونا عند قبر عبدى فاحمدانى و سبحانى و هللانى و کبرانى و اکتبا ذلک لعبدى حتى ابعثه من قبره…
«ثواب‌الاعمال و عقاب‌الاعمال، صفحه ۴۳۱»
_____
مشرق
