زرد چهره گان از بیدارى، و خراب چشمان از گریه، و خمیده پشتان از ایستادن، و تهى دلان از روزه، و لبخشگان از دعاء، بر آنان گرد خاشعین (و فروتنان) نشسته باشد.
عقیق: حضرت علی علیه السّلام در بیان حال شیعیان پاک و مخلص خود فرماید:
و آن حدیثى است که راویان آثار حدیث کرده اند که آن حضرت علیه السّلام در شبى مهتاب از مسجد بیرون آمد و به عزم صحرا حرکت کرد، پس گروهى به دنبال آن حضرت برفتند، حضرت ایستاده به آنان فرمود: شما کیستید؟
گفتند: اى امیر مؤمنان ما شیعیان تو هستیم، حضرت به دقت به چهره هاى ایشان نگریست آنگاه فرمود:
چگونه است که سیما (یعنى چهره یا نشانه) شیعه در شما نمى بینم؟
گفتند: اى امیر مؤمنان سیماى شیعه چیست؟
فرمود:
زرد چهره گان از بیدارى، و خراب چشمان از گریه، و خمیده پشتان از ایستادن، و تهى دلان از روزه،
و لبخشگان از دعاء، بر آنان گرد خاشعین (و فروتنان) نشسته باشد.
پی نوشت:
ارشاد-ترجمه رسولى محلاتى، ج۱، ص۲۳۱.
منبع:افکار