پیامبر صلى الله علیه و آله : اِذا اَرادَ صاحِبُکُم اَن لا یَسْاَ لَ رَبَّهُ اِلاّ اَعْطاهُ، فَلْیَیاَس مِنَ النّاسِ کُلِّهِمْ، ولا یَکونَنَّ لَهُ رَجاءٌ عِنْدَ غَیْرِ اللّهِ فَاِذا عَلِمَ اللّهُ ذالِکَ مِنْ قَلْبِهِ لَمْ یَسْاَ لْهُ شَیْئا اِلاّ اَعْطاهُ؛
هر گاه یکى از شما خواست که آنچه را از پروردگارش درخواست مىکند، به او بدهد،باید از همه مردم چشم امید برکَند و به غیر خدا هرگز امیدى نداشته باشد . پس هرگاهاین از قلب او بر خدا عیان شد، هر چه را از وى بخواهد، به او مىدهد. تیسیر المطالب، ص ۲۳۵