شعر حضرت امیر‌(ع) در وصف مسافرت و فواید آن

در قرآن مجید و کلمات اهل بیت علیهم ‌السلام، بر مسافرت به عنوان آینه‌ی عبرت تاکید و توصیه شده است، آنجا که قرآن دانسته می‌فرماید: «سِیرُوا فِی الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ الْمُکَذِّبِین»(۱)، «أَفَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنْظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَهُ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَانُوا أَکْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّهً وَ آثَاراً فِی الْأَرْضِ»(۲)

 

در شعری منسوب به امیر مؤمنان علی علیه‌السلام نیز آمده است که:

تَغَرَّبْ عَنِ الْأَوْطَانِ فِی طَلَبِ الْعُلَى

وَ سَــافِرْ فَفِی الْأَسْفَارِ خَمْسُ فَوَائِدَ

تَفَـــرُّجُ هَمٍّ وَ اکْتِــــسَابُ مَعِیشَهٍ

وَ عِـــلْمٌ وَ آدَابٌ وَ صُحْبَــهُ مَاجِد(۳)

حضرت در این شعر می‌فرمایند:

برای کسب بلند مرتبگی از وطن خود دور شو و سفر کن که در مسافرت پنج فایده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزی و دانش و آداب زندگی، هم نشینی با بزرگواران.

*نکته

در واقع مسافرت، مدرسه‌ای برای تربیت نفوس، و درس‌گرفتن از گذشتگان و کسب فضیلت‌های جدید شمرده شده است، اما متأسفانه، تشویق‌هایی که اکنون برای بعضی از مسافرت‌ها قرار داده شده است، در مسیر ترویج گناه و انتقال فرهنگ و آداب غلط دیگران و مفاسد اعتقادی و سوغات انواع مدها به‌وسیله لباس و کفش و … می‌باشد.

مؤمنان باید توجه داشته باشند اگر کسی برای ارتکاب این محرّمات به مسافرت برود، سفر او، سفر معصیت و در صورت فوت و عدم توبه، مهاجر الی الشیطان خواهد بود.

پی‌نوشت‌ها:

. سوره انعام، آیه۱۱.

. سوره غافر، آیه۸۲.

. مستدرک الوسائل، ج۸، باب استحباب السفر.

_________________

پایگاه اطلاع رسانی آیت الله العظمی صافی

همچنین ببینید

ماهنامه موعود شماره 280 و 281

شماره ۲۸۰ و ۲۸۱ مجله موعود منتشر شد

با امکان دسترسی سریع دیجیتال ؛ شماره ۲۸۰ و ۲۸۱ مجله موعود منتشر شد ماهنامه …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *