راوی:
قالَ لُقمانُ علیه السلام لاِبنِهِ: یا بُنَیَّ، کُن ذا قَلبَینِ: قَلبٌ تَخافُ بِه اللّهِ خَوفاً لا یُخالِطُهُ تَفریطٌ، وقَلبٌ تَرجو بِهِ اللّهَ رَجاءً لا یُخالِطُهُ تَغریرٌ؛
لقمان به پسرش گفت: «پسرم، دو قلب داشته باش: قلبى که کاملاً از خدا بیمناک باشد، بدون کوتاهى از آن؛ و قلبى که به خدا امیدوار باشد، بى آنکه غافلگیر شود».
تنبیه الخواطر: ج ۱ ص ۵۰ / حکمتنامه لقمان، ص۱۰۰