پیامبر بزرگوار اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ طبق این حدیث (که شیعه و سنی آن را نقل کردهاند) فرمود: «حسین از من است و من از حسین»، این که حسین از پیامبر است بحثی نیست چون که امام حسین ـ علیه السّلام ـ نوه آن حضرت است،
امّا منظور از اینکه پیامبر از حسین است؛ این است که دین اسلام یک علّت مُحدثه دارد که باعث به وجود آمدن آن است و آن علّت مُحدثه وجود مقدس پیامبر اسلام بود که خداوند به واسطه آن حضرت دین اسلام را به وجود آورد و گسترش داد، رسول اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ مدت ۲۳ سال برای دین جدیدی که آورده بود زحمات فراوانی کشیده و سختیهای زیادی را تحمل نموده تا این که خداوند بعد از انتخاب امیرالمؤمنین ـ علیه السّلام ـ به عنوان جانشین آن حضرت، این آیه نازل کرد که « الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ »[۱]
امروز دین شما را کامل کردم، و علت دیگر، علت مُبقیه است؛ یعنی آنچه که باعث بقای دین اسلام شده، و آن علتّ مبقیه وجود مقدس امام حسین ـ علیه السّلام ـ است؛ زیرا بعد از رحلت پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ انحرافات شروع شد، زمان خلیفه اول به دلیل جوّی که بر جامعه حاکم بود انحرافات کمتر بود و زمان خلیفه دوم این انحرافات بیشتر شد تا به دوره خلیفه سوم رسید و انحراف و خلافکاریها به اوج خود رسید و حضرت علی ـ علیه السّلام ـ هم چند سالی که حکومت کردند، افرادی مانند معاویه آن قدر کارشکنی کردند و جنگها و آشوب های مختلف را بر آن حضرت تحمیل کردند که آن حضرت نتوانست همه آن انحرافها را برطرف کند. امام حسین ـ علیه السّلام ـ در زمان خویش در موقعیت زمانی قرار گرفت که باقی ماندن و از بین رفتن دین اسلام وابسته به وجود ایشان بود، و خود آن حضرت هنگامیکه پیشنهاد شد با یزید بیعت کند و حکومت غیر مشروع او را به رسمیت بشناسد، فرمودند: «علی الأسلام السلام إذ قد بُلیَتْ الامّهُ براعٍ مثل یزید»
[۲] وقتی که جامعه به زمامداری مانند یزید مبتلا شود، دیگر باید با دین اسلام خداحافظی کرد زیرا یزید کسی بود که به هیچ یک از مقررات دینی و اخلاقی پایبند نبود و علناً کارهای خلاف شرع را انجام میداد، و اساسا هیچ اعتقادی به خدا و پیغمبر نداشت، لذا امام حسین ـ علیه السّلام ـ با مخالفت و حرکت خونین خویش چهره یزید و یزیدیان را نمایان و ملتها را از خواب غفلت بیدار کرد.
بنابراین قیام امام حسین ـ علیه السّلام ـ باعث بقای دین پیامبر شد، لذا پیامبر فرمود: «أنا من حسین» من از حسین هستم یعنی بقاء دین و نام من وابسته به حرکت آن حضرت است.[۳]
پی نوشت ها:
[۱] . مائده/۴.
[۲] . عسکری، معالم المدرستین، بیروت، ناشر موسسه النعمان، ۱۴۱۰ق، ج۳، ص۴۷.
[۳] . ر.ک: هاشمی نژاد، درسی که حسین(ع) به انسانها آموخت؛ و شریف القرشی، محمدباقر، حیات الامام الحسین، نجف الاشرف، الادب، چاپ اوّل، ۱۳۹۴ق، ج۱، ص۹۴.
____________________
پایگاه پاسخگویی به شبهات