باز امشب از تب تو شها تاب می خورم باز از فرات خشک لبت آب می خورم
باز از نسیــم کرببــلا مسـت میشوم میسوزم و سیاهی یک دست میشوم
آقـــــــا شروع من تویی به نام اسمت مـــولا تمـــــوم آدمــــا غــــلام اسمت
وقتــــــی کشیــــدی دستتو رو سرم شــــــدم گــــــــدای دور حـــــــرم
تو می دونی که مــــن یه رو سیاهم عشقـم، همه ی دلخوشیم همینه
چشـــــــام یـــــه روز اینـــــو ببینـــــه عـــزیــز فاطمـــــه دادی پنـــاهـــــم
بمیــــــرم آقــــــا کفــــــن نـــــداری چــــــرا تــو ســر در بــــدن نــداری؟!
تــــو زینـــــت اهــــل آســـمـــونی حـــــالا چـــرا پیــــرهـــن نــداری؟!
مــــــــن از تــــو دل نمــــی کنـــــم آقــــام اگــــــه قـــابــــل بـــدونــی
اگـــــــــه میـــــــون عــــاشقـــات ایـــن دل مـــــا رو دل بــــدونـی
مــــن از تـــــو دل نمــــــی بـــــرم مگـــه میشـــه از تــو جدا شـد؟!
مگه میشــــه دل بـــه تـــو داد و بــــی خیــــال کـــربـــلا شـــد؟!
تــمـــوم زنــدگیمــــــــو مــــــن مــــدیـــون دستـــــای تــو هستم
نمـــی دونـــم چـــه جــوری شد نــدیــده مـــن دل بـــه تـو بستم
ولـــی بــــدون هــر جــا باشــم نشــون نــوکــــریـــت بـــاهــــامــه
تــمـــوم عـــــــالـــم بــدونـــــه هـــرجــا بـــاشــــم حسیــــن آقامه