موعود پایگاه اینترنتی موعود
با قدرت گرفتن تروریست ها در سوریه و عراق هر روز شاهد آن هستیم که گروهی از آنها قبور انبیاء الهی و اولیاء الله را تخریب می‌کنند.
به گزارش موعود به نقل از باشگاه خبرنگاران با قدرت گرفتن تروریست ها در سوریه و عراق هر روز شاهد آن هستیم که گروهی از آنها قبور انبیاء الهی و اولیاء الله را تخریب می‌کنند. اما شاید برای شما هم سوال شده باشد که علت تخریب قبور توسط داعش و سایر گروه های تروریستی چیست؟
گروه های تروریستی در سوریه و عراق از شاگردان مکتب ابن تیمیه و محمد بن عبدالوهاب هستند. تفکری که آن را “وهابیت” می خوانیم. طبق اندیشه بزرگان وهابیت ساختن بنا بر قبور شرک است و باید تخریب شود.
ابن تیمیه میگوید: مّشاهدی که بر روی قبور پیامبران و صالحان از عامه و اهل بیت بنا شده همه از بدعت های حرامی است که در دین اسلام وارد شده است. (منهاج السنه، ج ۲، ص ۴۳۵ -۴۳۷).
اعضای استفتای دائمی وهابیان نیز می نویسند:
بنا ساختن بر قبور بدعت و منکری است که در آن غلوّ در تعظیم صاحب قبر و راهی به سوی شرک است. پس بر ولیّ امر مسلمانان یا نایب اوست که بناهایی را که روی قبور ساخته شده ویران و آن ها را با زمین یکسان سازد. به طور عملی با این بدعت مقابله و راه شرک بسته شود. (اللجنه الدائمه للبحوث العلمیه و الافتاء، رقم افتوی ۷۲۱۰.)
ناگفته نماند این تخریب قبور حتی شامل قبر رسول الله (ص) می‌شود!! اما این تفکر بر خلاف قرآن و رویه جامعه اسلامی است.
قران و بناء بر قبور:
یکی از منابع احکام ما قرآن است و قرآن دلالت بر جواز بنای بر قبر دارد زیرا خداوند در قرآن در ماجرای اصحاب کهف میگوید: وقتی اصحاب کهف پس از بیداری از خواب دوباره مردند حاکمان و علمای عصر با هم اختلاف نمودند. برخی گفتند برای احترام به این افراد صالح روی قبور آنها یک ساختمان بسازیم و برخی گفتند مسجد بسازیم: فَقالُوا ابْنُوا عَلَیْهِمْ بُنْیاناً رَبُّهُمْ أَعْلَمُ بِهِمْ قالَ الَّذِینَ غَلَبُوا عَلى أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَیْهِمْ مَسْجِداً (۲۱ کهف) گروهى مىگفتند بنائى بر آن بسازید پروردگارشان از وضع آنها آگاهتر است (ولى آنها که از رازشان آگاهى یافتند و آن را دلیلى بر رستاخیز دیدند) گفتند ما مسجدى در کنار (مدفن) آنها مىسازیم (تا خاطره آنها فراموش نشود).
از این جهت همه اتفاق داشتند که برای احترام به آنها میبایست روی قبور آنها چیزی بنا شود.
آنان متدیّن به دین الهی زمان خودشان بودند و بر طبق دین الهی رفتار میکردند و ما دلیلی نداریم که این سنت در زمان پیامبر ما (صلی الله علیه و آله و سلم) منسوخ شده است و خود قرآن نیز وقتی این ماجرا را نقل میکند ردش نمیکند و حال آنکه در موارد مشابه وقتی یکی از اعمال و رفتار زمان جاهلیت و یا مسیحیان و یهودیان را نقل میکند و یا حتی گاهی رفتار یکی از انبیاء را مطرح میکند برای آنکه از دستورات الهی محسوب نشود متذکر می شود.
