آیت الله صافی گلپایگانی در نوشتاری با عنوان تنها راه سعادت بهمناسبت عید بزرگ غدیر آورده است:
بسم الله الرحمن الرحیم
قال الله تعالى: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دیناً»(۱)
وَ الْحَمْدُللهِ الَّذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمِسِّکینَ بِولایَهِ أمیرِالمُؤمِنینَ وَ الائمه مِنْ وُلْدِهِ المَعْصُومینَ سیَّما الإمامِ المُبینِ وَ الکَهْفِ الحَصینِ وَ غِیاثِ المُضْطَرِّ المُسْتَکین مَولانا المَهْدِیّ بَقِیَّه اللهِ فِی الأرَضینَ عَلَیْهِم أفْضَلُ صَلواه اللهِ تَعالى وَ أنْبِیائهِ الْمُرْسَلینَ وَ الْمَلائکهِ الْمُقَرَّبینَ.
برادران و خواهران ایمانی، شیعیان مخلص، غدیریان پاکگوهر
به همه شما سلام، درود و تبریک و تهنیت عید الله اکبر، عید اکمال دین، عید اتمام نعمت و عید اعلام ولایت.
دهه غدیر، فرصتی برای اجرای مقاصد اسلامی
از چندین سال پیش تاکنون پیشنهاد اختصاص یک دههی تمام به نام دهه غدیر با تقدیم پیامی جامع اعلام شد. از آن سال تاکنون هر سال، این برنامه و بزرگداشت دهه مبارک غدیر برگزار میشود و همه ساله بر گسترش، رونق، معنویت و برکات آن افزونتر میشود و مشارکت مردم بیدار و آگاه بیشتر میگردد.
الحقّ این بزرگداشت، برنامهای است که سزاوار است در همه ابعاد توسعه پیدا کند و برای مقاصد عالی معرفتی، علمی، تربیتی و برقراری وحدت بین مسلمین از آن استفاده شایان و کلان بنمایید.
مکتب غدیر، مکتب همه انبیاء
مکتب غدیر، مکتب جهاد، مکتب ایمان، مکتب قرآن و مکتب همه انبیاء است. همه بر سر یک خوان گستردهی علم، بصیرت و بینش که میتوان گفت «عَرْضُها عَرْضُ السَّمواتِ وَ الأرْضِ» یا بیشتر است دعوت میشوند و کرّوبیان و قدسیان در این مکتب حضور مییابند و از معانی و فیوض معنوی آن درسها و بهرهها میگیرند.
اعتبار و تواتر حدیث غدیر
یکی از علماء میگوید: «در بغداد و در دکّان صحافی، کتابی را دیدم که پشت آن نوشته شده بود: جلد بیست و هشتم از اسناد حدیث شریف غدیر و پس از آن جلد، بیست و نهم میباشد.»(۲)
این مطلب حکایت از این دارد که ۲۹ جلد کتاب فقط درباره اسناد این حدیث در آن زمان نوشته شده بود. این اجمالی از کثرت اسناد این حدیث و شدّت اعتناء و اهتمام علماء و محدّثین به واقعه تاریخی غدیر خم است.
راجع به متن و اصل خطبه غدیر و روایات و احادیث مربوط به آن، آنچه تا حال نوشته شده است بیش از حدّ احصاست. در باب فنون و علوم مختلف اسلامی از حدیث، تفسیر، تاریخ، سنّت و کلام، همه از غدیر گفتهاند و بسیاری مثل ابن عقدهها تألیف خاصی راجع به آن نگاشته و بیشتر به نام الولایه یا الغدیر و در این عصر اخیر هم، مثل موسوعه عظیم عبقات الانوار، به وسیله علامه متبحّر سید میر حامد حسین هندی رحمهالله و نیز موسوعه شریف الغدیر اثر علامه امینی رحمهالله تألیف شده است.
چند توصیه مهمّ
درباره غدیر، حقیر از همه محبّان و شیعیان امیرمؤمنان میخواهم تا آنچه در توان دارند مصروف انجام موارد ذیل نمایند:
– ترویج غدیر را از خانواده خویش آغاز کنید
۱. پدران و مادران، داستان مهمّ غدیر را برای کودکان و نونهالان خود بازگو کنند و آنان را به ولایت حجّت بالغهی الهی، آشناتر سازند و از عطر یاد، نام و محبت حضرت علی بن ابیطالب علیه افضلالتحیه و السلام و الگوگیری از حیات طیّبه حضرتش، جان خود را سرزنده و زندگی خود را پر برکت نمایند و خانه خویش را به نور معرفت علوی و هدایتهای آسمانی امیرمؤمنان علیهالسّلام، مزیّن سازند.
– همه رسانهها غدیر را تبلیغ کنند
۲. غدیر از ارکان شخصیت و هویّت مکتب اهل بیت علیهمالسّلام است؛ باید روزنامهها، رسانهها و سایتها همه در این دهه از غدیر بنویسند، بگویند و حقایق غدیر را منتشر کنند. همچنین منابر، سخنرانیها و همایشها به نام مقدّس غدیر مزیّن و به آن اختصاص داده شود.
– رشتهى غدیرشناسى تأسیس شود
۳. باید غدیر در تمام حوزهها و دانشگاهها تدریس شود و همگان پیامهای جامع و جهانی آن را دریافت نمایند؛ کرسیهای غدیرشناسی در مراکز علمی معتبر ایجاد گردد و علماء، دانشمندان، اساتید و پژوهشگران، در حدّ وسع خویش اقدام به پیگیری و تأسیس این رشتهی بسیار مهم در مؤسسات علمی و پژوهشی مربوطه در سراسر دنیا نمایند.
– تمسّک به غدیر، تنها راه سعادت
۴. عزیزان من. تمام همّت خود را صرف ترویج فرهنگ غدیر و معرفتافزایی به آن نمایید که راه اصلاح ما، تمسّک به غدیر است و نردبان سیر، ترقی و فتح قلّههای معرفت، غدیر است. راه حفظ استقلال و عظمت کشور و دفع استضعاف و استکبار، تمسّک به غدیر و الهام از مفاهیم غدیر است.
– تقدیر از خدمتگزاران غدیر
در پایان از همه عزیزانی که افتخار خدمتگزاری به مکتب بزرگ غدیر را دارند و در ترویج معارف نورانی آن زحمت میکشند به سهم خود تقدیر و تشکر میکنم و برای همه آنها از خداوند متعال مزید عزّت، توفیق و خدمت مسألت دارم و خود را نیز خادم کوچکی در دربار مقدّس قنبر غلام با اخلاص آن حضرت میدانم و به این توفیق بزرگ افتخار میکنم.
پینوشتها:
[۱]. سوره مائده، آیه ۳.۲. این کلام از ابوالمعالی جوینی دانشمند بزرگ اهل سنّت است که در ینابیع الموده قندوزی، صفحه ۳۶ نقل شده است.
منبع: شفقنا