کودکان و حتی بیماران روانی نیز در لیست اعدام شدگان اخیر در عربستان قرار دارند.
به گزارش موعود، سایت “میدل ایست آی” در گزارشی تأکید کرد که شماری از اعدام شدگان اخیر در عربستان سعودی هنگام بازداشت کودک بوده و یا بیماری عقلی و روانی داشتند.
در بخشهایی از گزارش “میدل ایست آی” آمده است:
عربستان در دومین روز از سال ۲۰۱۶ از اعدام ۴۷ زندانی به اتهام دست داشتن در اقدامات تروریستی خبر داد. این درحالی است که یکی از این اعدام شدگان شیخ نمر النمر روحانی بارز شیعه عربستانی بود، که تا قبل از بازداشتش در ژوئیه ۲۰۱۲، اعتراضهای ضد دولتی را استان الشرقیه رهبری میکرد.
اعدام شیخ نمر باعث شد جرقه اعتراضات در داخل و خارج از عربستان زده شود.
اما در خصوص ۴۶ نفر دیگر که در ۱۲ شهر مختلف عربستان اعدام شدند، گزارشهای کمی منتشر شده است.
۴ نفر از اعدامیها از جمله شیخ نمر از اهالی الشرقیه بودند.
از بین ۴۳ نفر باقی مانده، برخی از آنان به نقش داشتن و یا طراحی و یا حمایت از حملاتی در عربستان طی سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ متهم شدند.
از بین این ۴۳ نفر همچنین ۴ نفر سرقت متهم بودند. جرمیکه مجازات آن در عربستان قطع اعضای بدن است.
عربستان اعلام نکرده است که این زندانیان چگونه اعدام شدند، ولی یک منبع امنیتی که نگهبان یکی از اماکن اعدام در ریاض است با میدل ایست آی درباره اعدامهای صورت گرفته در یکم ژانویه – یک روز قبل از اعلام رسمی خبر اعدامها در عربستان- گفتگو کرد.
وی اظهار داشت: این یک کشتار بود. خون و اعضای قطع شده بدن همه جا دیده میشد. اعدامها در داخل زندان انجام نشد و در یکی از مکانهای خصوصی در پایتخت صورت گرفت.
این منبع نتوانست تأیید کند که چند نفر در ریاض کشته شدند ولی اظهار داشت که اعدامها صبح آغاز شد و تا عصر هنوز ادامه داشت.
بر اساس اظهارات بستگان یکی از اعدامی ها به نام “مصطفی اکبر”، وی هنگام بازداشت در مکه در ۱۹ ژوئن ۲۰۰۳ سیزده ساله بود.
مصطفی اکبر اهل چاد و یکی از دو خارجی در فهرست اعدامی ها بود. نفر دیگر هم محمد فتحی السید اهل مصر بود.
شبکه العربیه عربستان سال گذشته در مستندی تلویزیونی مصطفی اکبر را عضو جوان القاعده معرفی کرده بود. اکبر به همراه دو جوان دیگر اهل چاد در عربستان دستگیر شده بود و از سرنوشت دو نفر دیگر خبری در دست نیست.
به گفته منبع سعودی، مصطفی اکبر وکیل نداشت و هیچکسی سراغی از او نمیگرفت .. بسیار غم انگیز است که سر از تن او جدا کردند بدون آنکه کسی از او چیزی بداند.
سازمانهای مدافع حقوق بشر پرونده هایی را در خصوص اعدام نوجوانان در عربستان سعودی مطرح کردهاند.
کمپین های تشکیل شده علیه اعدام، از مسؤولان سعودی خواستهاند اعدام “علی النمر” برادرزاده شیخ نمر، داودی المرهون و عبدالله الظهیر را متوقف کنند؛ این سه نفر از اهالی الشرقیه هستند و زیر ۱۸ سال سن دارند.
مصطفی اکبر تنها موردی نبود که اینگونه در ۱ ژانویه اعدام شد. مشعل الفرج هنگام بازداشت در ریاض در سال ۲۰۰۴ هفده ساله بود. نیروهای امنیتی الفرج را پس از کشتن پدرش در سال ۲۰۰۴ به اتهام ارتباط با القاعده بازداشت کردند.
به گفته منابع سعودی، الفرج در زندان شکنجه شد و بدون محاکمه سالها در زندان ماند.
اما در بین اعدامیهای اخیر در عربستان، زندانیانی بودند که بیماری روانی داشتند.
یکی از آنان “عبدالعزیز الطویلعی” از رهبران القاعده و نویسنده سابق مجله این گروه بود. وی در سال ۲۰۰۵ توسط نیروهای امنیتی در ریاض از ناحیه صورت هدف گلوله قرار گرفت و پس از آن بازداشت شد.
شرایط روانی بد الطویلعی نخستین بار توسط هم سلولی های او گزارش شد. یک فعال حقوقی عربستانی به نام اثیری نیز تأکید کرد که وضعیت عقلی الطویلعی در زندان بدتر شد.
سلیمان الرویشدی فعال حقوقی عربستانی نیز که از سوی دادگاه سعودی در سال ۲۰۱۱ به ۱۵ سال زندان محکوم شده است، در سال ۲۰۱۲ با الطویلعی در زندان الحائر در جنوب ریاض هم سلولی بود. الروشیدی به اثیری گفته است که الطویلعی در زندان با حشرات صحبت میکرد، و برهنه میگشد و فریاد میکشید و ادرار خود را می خورد.
الطویلعی در سلول بارها به الرویشدی حمله کرده و او را به خاطر اعتقاد به دموکراسی کافر خوانده است. الطویلعی همچنین به او گفته بود که نماز خواندن را کنار گذاشته زیرا به خدا بسیار نزدیک شده است.