موعود پایگاه اینترنتی موعود
مسئول دبیرخانه کانون‌های مساجد استان اصفهان گفت: فضای مجازی تیغ دولبه‌ای در انحطاط یا پیشرفت جوامع است و در کنار تمام مزایا خطرات زیادی برای کابران دارد.
حجت‌الاسلام رمضانعلی معتمدی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان با اشاره به نقش فضای مجازی در جنگ نرم اظهار داشت: در دنیای امروز دشمن با استفاده از فضای مجازی و جنگ نرم به جوانان ما حمله می‌کند. گسترش شبهات فکری سبب تضعیف اعتقادات و تزلزل جوانان و نوجوانان خواهد شد.
مسئول دبیرخانه کانون‌های مساجد استان اصفهان با بیان اینکه نسل جوان به دلیل اطلاعات نداشتن و مواجه ناگهانی با شبهاتی که ساخته و پرداخته اتاق فکر نظام سلطه است دچار تردید می‌شوند، بیان کرد: این در حالی است که بعضأ با یک مطالعه کوتاه تمام آن شبهات قابل پاسخ است و این وظیفه بر عهده متخصصان علوم دینی، هیئات مذهبی، مسئولان کانون‌های فرهنگی و هنری با همکاری متخصصان فضازی مجازی است تا به نشر مفاهیم و پاسخگویی به شبهات و رفع بدعت‌ها بپردازند. رسالت کانون‌های فرهنگی هنری مساجد این است که با استفاده از ظرفیت فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی نبض فرهنگی کشور را در دست گیرند.
معتمدی با اشاره به جذابیت ۲ ویژگی تنوع و مخاطب محور بودن فضای مجازی خاطرنشان کرد: مسئولان فرهنگی از این طریق از آخرین خواسته‌های گروه مخاطب خود آگاه می‌شوند و این موضوع می‌تواند در ترسیم نقشه راه و تولید محتوای فرهنگی نقش به سزایی داشته باشد.
وی گسترش عدالت رسانه‌ای را از جمله کارکردهای مثبت پیدایش و گسترش فضای مجازی دانست و گفت: پیدایش و گسترش فناوری‌های اطلاعاتی در حوزه‌های مختلف از جمله فضای مجازی امکان دسترسی را برای تمام افراد به‌صورت برابر در جغرافیای مختلف فراهم کرده است و رسانه‌ای را که در گذشته مختص گروه خاص با امکانات خاص بود را در اختیار همگان قرار داده است.
مسئول دبیرخانه کانون‌های مساجد استان اصفهان با بیان اینکه فضای مجازی مانند یک تیغ دو لبه است، اظهار داشت: در کنار تمام مزایا خطرات زیادی برای کابران دارد و اطلاع‌رسانی در حوزه آسیب‌ها و تهدیدها و تشکیل اتاق فکر برای کاهش پیامدهای ناشی از اثرات مخرب آن از جمله وظایف فعالان فرهنگی و متخصصین فناوری اطلاعات است.
وی افزود: فضای مجازی برای کاربران خود نقاب‌هایی می‌سازد و این مشکل اساسی فضای مجازی است زیرا آن‌ها را به گونه‌ای معرفی می‌کند که با شخصیت واقعی خودشان فاصله زیادی دارند و زمینه آسیب پذیری شخصیتی کاربر را فراهم می‌کند. این مسئله تاثیر مخربی بر سبک زندگی آن‌ها گذاشته و با گذشت زمان شاهد جوامعی شکننده با شهروندانی هستیم که فاقد مهارت‌های فردی، اجتماعی و ارتباطی هستند که هیچ‌گونه تمایلی هم به کسب مهارت، مطالعه و یادگیری ندارند. پیش از آن‌که این تیغ دو لبه ما را با بحران فرهنگی، اجتماعی و ارتباطی روبه رو کند بایستی مهار آن را برای رشد و توسعه فرهنگی در دست بگیریم.
