شب اوّل : سال سیزدهم بعثت مبدأ هجرت حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله ) بود از مکّه معظّمه به مدینه منوّره و در آن شب در غار ثور مختفی شد وحضرت امیرالمؤمنین ( علیه السلام ) جان خود را فدای جان شریف او نمود و در جای آن حضرت خوابیده از شمشیرهای قبایل مشرکین پروا نکرد و فضل خود و مُواساه و برادری خود را با حضرت رسول ( صلی الله علیه وآله ) بر جمیع عالم ظاهر گردانید و آیه کریمه وَمِنَ النّاسِ مِنْ یَشْری نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللهِ در شأنش نازل شد . روز اوّل : علماء گفته اند مستحبّ است که برای تشکّر نعمت سلامتی رسول خدا و امیرالمؤمنین صلوات الله علیهما روزه بدارند و زیارت آن دو بزرگوار در این روز مناسب است و سیّد در اقبال برای این روز دعایی نقل فرموده و در این روز به قول شیخ و کفعمی حضرت عسکری ( علیه السلام ) وفات کرده و مشهور روز هشتم است و شاید در چنین روز، اوّلِ مرض آن حضرت بوده .