تشنگى آور به دست

عالم عارف، آیت الله سید احمد کربلایى:
آب کم جو، تشنگى آور به دست تا بجوشد آبت از بالا و پست؛ [آیا] هرگز شنیده شده که زن بچّه مرده را گریه تعلیم کنند؟ یا زن آبستن را زاییدن بیاموزند؟ بلى. نائحهاى را که اجاره کنند، یا بازى زاییدن بخواهند درآورند، محتاج به تعلیم و آموختن خواهد بود … اگر کسى خود را- فعلًا و حقیقتاً- در جهنّم دید، محتاج به آموختن تضرّع و ابتهال نخواهد بود: «فَهُم و النّار کَمَن قد رَآها و هُم فیها مُعَّذبُون»؛ ایمان پرهیزگاران به آتش، همچون ایمان کسى است که آن را دیده که اهل آن در آن، گرفتار عذابند.
منبع: «تذکره المتّقین»، ص ۶۸۱.