امام رضا (ع) مى فرمایند:
«مَا أَحْسَنَ الصَّبْرَ وَ انْتِظَارَ الْفَرَجِ أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ «وَ ارْتَقِبُوا إِنِّى مَعَکُمْ رَقِیبٌ» ۱ «فَانْتَظِرُوا إِنِّى مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ» ۲ فَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ فَإِنَّهُ إِنَّمَا یَجِىءُ الْفَرَجُ عَلَى الْیَأْسِ فَقَدْ کَانَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ أَصْبَرَ مِنْکُم؛ ۳
چقدر زیباست صبر و انتظار فرج! مگر سخن خداوند متعال را نشنیده اید که مى فرماید: «انتظار بَرید که من هم با شما از منتظرانم.»، «انتظار بکشید که من هم با شما از انتظار کشندگانم.» پس صبر پیشه کنید. فرج و گشایش پس از ناامیدى خواهد آمد و گذشتگان شما صبورتر از شما بودند.»
(۱). سوره هود، آیه ۴۳.
(۲). سوره، یونس، آیه ۲۰.
(۳). ابن بابویه، محمّد بن على، «کمال الدین و تمام النعمه»، تهران، اسلامیه، ج ۲، ص: ۶۴۵.