حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله فرمودند: ای علی، در قیامت تو را سوار ناقه ای از نور می آورند و بر سرت تاجی است که چهار رکن دارد و هر رکنی سه سطر است «لا اله الا اللَّه،
محمد رسول اللَّه، علی ولی اللَّه» کلیدهای بهشت را به تو دهند و تو را بر تخت معروف به تخت کرامت نشانند و همه اولین و آخرین بر یک پهنا زمین گرد تو باشند و تو دستور دهی که شیعیانت را به بهشت برند و دشمنانت را به دوزخ برند.
تو تقسیم کننده بهشت و دوزخ هستی. هر که ترا دوست بدارد رستگار است و هر که با تو دشمنی کند زیانکار است. تو در آن روز امین خدا و حجت آشکار خدا هستی.
متن حدیث:
حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ هِشَامٍ الْمُؤَدِّبُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْأَسَدِیُّ الْکُوفِیُّ قَالَ حَدَّثَنِی مُوسَی بْنُ عِمْرَانَ النَّخَعِیُّ عَنْ عَمِّهِ الْحُسَیْنِ بْنِ یَزِیدَ النَّوْفَلِیِّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی حَمْزَهَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ عَنْ عَلِیٍّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهِ یُؤْتَی بِکَ یَا عَلِیُّ عَلَی عِجْلَهٍ [نَاقَهٍ] مِنْ نُورٍ وَ عَلَی رَأْسِکَ تَاجٌ لَهُ أَرْبَعَهُ أَرْکَانٍ عَلَی کُلِّ رُکْنٍ ثَلَاثَهُ أَسْطُرٍ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ عَلِیٌّ وَلِیُّ اللَّهِ وَ تُعْطَی مَفَاتِیحَ الْجَنَّهِ ثُمَّ یُوضَعُ لَکَ کُرْسِیٌّ یُعْرَفُ بِکُرْسِیِّ الْکَرَامَهِ فَتَقْعُدُ عَلَیْهِ ثُمَّ یُجْمَعُ لَکَ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ فِی صَعِیدٍ وَاحِدٍ فَتَأْمُرُ بِشِیعَتِکَ إِلَی الْجَنَّهِ وَ بِأَعْدَائِکَ إِلَی النَّارِ فَأَنْتَ قَسِیمُ الْجَنَّهِ وَ أَنْتَ قَسِیمُ النَّارِ وَ لَقَدْ فَازَ مَنْ تَوَلَّاکَ وَ خَسِرَ مَنْ عَادَاکَ فَأَنْتَ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ أَمِینُ اللَّهِ وَ حُجَّهُ اللَّهِ الْوَاضِحَهُ.
“امالی صدوق، صفحه ۶۷۱- بحارالانور، ج ۳۶، ص۱۹۳
معنای آیه نور
جابربن عبدالله انصاری می گوید: به #مسجد کوفه داخل شدم، دیدم حضرت امیرالمؤمنین(ع) با انگشت چیزی می نویسد و تبسم می کند.
عرضه داشتم: یا امیرالمؤمنین! چه چیز موجب خنده شما شده است؟ فرمودند: «در شگفتم از کسی که این آیه را می خواند؛ ولی آن طور که شایسته است، به معنی آن معرفت ندارد.» عرض کردم: کدام آیه یا امیرالمؤمنین؟ فرمودند:
«اللهُ نُورُ السمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاه؛ و مشکات: حضرت محمد(ص) است؛ فیها مِصباحٌ؛ مصباح، من هستم، فی زُجاجَه: زُجاجَه حسن و حسین هستند؛ کَأَنها کَوکَبٌ دُری و او علی بن الحسین است؛ یوقَدُ مِن شَجَرَه مُبارَکَه محمدبن علی است؛ زَیتَونَه جعفربن محمد است؛ لاشَرقَیه موسی بن جعفر است؛
و لاغَربِیه علی بن موسی [الرضا] است؛ یکادُ زَیتُها یضیءُ، محمدبن علی است؛ وَ لَولَم تَمسَسهُ نارٌ علی بن محمد است؛ نُورٌ علی نُورٍ حسن بن علی است؛ یهدِی اللهُ لِنُورِهِ مَن یشاءُ قائم مهدی است که درود بر آنان باد، وَ یضرِبُ اللهُ الأَمثالَ لِلناسِ وَ اللهُ بِکُل شَیءٍ عَلیمٌ».
منبع: مشرق