بنیان گذار جمهوری اسلامی آیه الله العظمی امام خمینی قدس سره آن گاه که در قم ساکن بود و هرگاه که به قم میآمد، با نهایت خضوع نسبت به مقام بلند حضرت معصومه علیهاالسلام در کنار مرقدش حاضر میشد و متواضعانه به او متوسّل میگشت و با اشتیاقی ویژه، ضریح مطهّر حضرت معصومه علیهاالسلام را میبوسید…
احمد اردکانی محیطی
توسّل صدر المتألهین
ملاّ صدرا، از علمای ربّانی و حکمای بی نظیر قرن یازدهم ه. ق (۱۰۵۰ ه. ق، وفات در بصره) است. او صاحب تألیفات بی نظیری چون: «اسفار اربعه»، «شرح الاصول من الکافی»، «شرح الهدایه» و «شرح حکمه الاشراق» است.
وی مدتی از عمر شریف خود را در کَهَک قم سپری نمود و مشغول تألیف بعضی از کتابهای خود چون اسفار اربعه بود. هر وقت برایش مشکل علمییا مطلب مبهمی پیش میآمد، به قم آمده، به حرم مطهّر حضرت معصومه علیهاالسلام مشرف میشد و با توسّل به آن حضرت، از او استمداد نموده و مشکل علمیش آسان و حل میشد. (۱)
آن گونه که مرحوم میرزا علی اکبر حکمییزدی در حاشیۀ کتاب «اسفار اربعه» ـ در بحث اتحاد عاقل به معقول از قول مؤلف محترم، مرحوم صدر المتألهین ـ مرقوم فرمودند: «یکی از مواردی که با توسّل به حضرت معصومه علیهاالسلام مشکل علمیش حل شد، بحث اتحاد عاقل به معقول میباشد». (۲)
شیفتگی علامۀ طباطبایی به درگاه حضرت معصومه علیهاالسلام
مرحوم علاّمه سید محمد حسین طباطبایی، صاحب تفسیر بی نظیر «المیزان» نهایت ارادت و تواضع را نسبت به حضرت معصومه علیهاالسلام ابراز مینمود.
علامه شهید مطهّری، هرگاه نام مرحوم علاّمه طباطبایی را به زبان میآورد، میگفت: «رُوحی لَهُ الفِداء» روحم به فدای او باد.
یکی از دانشمندان از استاد مطهّری پرسید «دلیل این همه تجلیل و احترام شما از علاّمه طباطبایی چیست؟»
استاد مطهّری در پاسخ فرمود: «من فیلسوف و عارف بسیار دیدهام و احترام من به علاّمه طباطبائی به خاطر فیلسوف بودن ایشان نمیباشد، بلکه از این جهت است که او عاشق و دلباختۀ اهل بیت علیهم السلام است. چرا که علاّمه طباطبایی در ماه رمضان روزۀ خود را با بوسه بر ضریح مقدّس حضرت معصومه علیهاالسلام افطار میکرد. ابتدا پیاده از منزل تا حرم مطهّر (با توجّه به آن سنین پیری و دوری راه) مشرف میشد. ضریح مقدّس را میبوسید، سپس به خانه میرفت و غذا میخورد.» (۳)
امام خمینی رحمه الله در کنار مرقد حضرت معصومه:
بنیان گذار جمهوری اسلامی آیه الله العظمی امام خمینی قدس سره آن گاه که در قم ساکن بود و هرگاه که به قم میآمد، با نهایت خضوع نسبت به مقام بلند حضرت معصومه علیهاالسلام در کنار مرقدش حاضر میشد و متواضعانه به او متوسّل میگشت و با اشتیاقی ویژه، ضریح مطهّر حضرت معصومه علیهاالسلام را میبوسید.
امام خمینی رحمه الله مقام آن حضرت را آن قدر ارجمند میدانست که در یک قصیدهای شامل ۴۴ بیت حضرت معصومه علیهاالسلام را با حضرت زهرا علیهاالسلام مقایسه کرده و هر دو را بک نواخت ستوده است که بیانگر شباهت این دو بانوی برگزیده الهی است.
او در بخشی از این اشعار چنین سروده است:
«نور خدا در رسول اکرم پیدا کرد // تجلّی ز وی به حیدر صفدر
وز وی تابان شده به حضرت زهرا // اینک ظاهر زدختِ موسی جعفر
آبروی ممکنات جمله از این نور // گر نَبُدی، باطل آمدند سراسر
دختر چون این دو از مشیمۀ قدرت // نامد و ناید دگر هماره مقدّر
آن یک امواج علم را شده مبدأ // وین یک افواج حلم را شده مصدر
آن یک بر فرق انبیا شده تارَک // وین یک اندر سر، اولیا را مِغْفَر
آن یک در عالم جلالت «کعبه» // وین یک در مُلک کبریایی «مَشعر»
«لم یلد» م بسته لب، وگرنه بگفتم // دختِ خُدایند، این دو نور مطهّر
آن یک بر مُلک لایزالی تارک // وین یک بر عرش کبریایی، افسر
آن یک، خاکِ مدینه کرده مزّین // صفحۀ قم را نموده این یک انور
خاک قم این کرده، از شرافت، جنّت // آب مدینه نموده آن یک، کوثر
زیبد اگر خاک قم ز «عرش» کند فخر // شاید که «لوح» را بیاید همسر
خاکی عجب خاک! آبروی خلایق // ملجأ بر مُسلم و پناه به کافر»(۴)
پی نوشت :
۱) فوائد الرّضویه، محدّث قمی، ص ۳۸۰.
۲) اتحاد عاقل به معقول، درسهای آیت الله حسن زادۀ آملی، چاپ اوّل، ص ۱۰۸.
۳) حضرت معصومه علیهاالسلام چشمۀ جوشان کوثر، محمد محمدی اشتهاردی، ص ۹۰ ـ ۹۱ به نقل از مجلّه پیام انقلاب شماره ۱۲۳، جرعههای حیاتبخش، ص ۲۷۳.
۴) ارشاد شیخ مفید با ترجمه، ج ۲، ص ۲۳۶.
منبع : ماهنامه اطلاع رسانی، پژوهشی، آموزشی مبلغان شماره۶.