غیبت ولی و حجت خدا، ناگوارترین واقعه ای است که اگر فهم شود، آدمی همه آنچه که در دست دارد یا بدان مشغول است، رها کرده و زار و نزار در پیشگاه خداوند دست طلب دراز میکند تا شاید ازین واقعه سخت برهد…
فقدان معرفت درباره این عالی ترین نعمت از میان همه نعمتهای پروردگار متعال بر آفریده هایش، موجب بوده تا بشر از حضور و هدایت مستقیم ایشان بی بهره بماند و در برهوت زمین، سرگشته و حیران سیر کند.
منبع: پایان غیبت و سنت غیبت در انبیاء سلف اسماعیل شفیعی سروستانی، انتشارات هلال