موعود پایگاه اینترنتی موعود
دشوار بتوان تصور کرد که «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور امریکا، با چه توئیتی می تواند اظهار نظر افتضاحی را که در نشست سران گروه ۷ در فرانسه بر زبانش آمده جبران کند. روزنامه «وال استریت ژورنال» چندی پیش خبر داد که ترامپ وقتی منتظر سررسیدن «عبدالفتاح السیسی»، رئیس جمهور مصر، برای ملاقات با وی بود گفت: «پس دیکتاتور محبوبم چه شد؟».
برای ترامپ، السیسی هم یک دوست نزدیک است هم دیکتاتور محبوب. البته ترامپ شانس آورده که خودش شهروند مصر نیست. چون در مصر اگر کسی چنین چیزی بر زبانش بیاید، دستگیر و محاکمه می‌شود.
مصر هیچ واکنشی به این خبر نشان نداد. احتمالا چون از دو هفته پیش سرش به رسوایی دیگری گرم بود. ماجرا از آنجا شروع شد که «محمد علی»، فعال اقتصادی و کارگردان و بازیگر سینما، فیلم هایی در شبکه های اجتماعی منتشر و در آنها السیسی و خانواده اش و ارتش مصر را به فساد متهم کرد.
این به خودی چیزی تازه ای نبود، اما نکته آنجا بود که او برای اولین بار اسم ژنرال هایی را که به فساد متهم کرده بود آورد. او از سرتیپ «خالد فوده» نام آورد که داماد رئیس جمهور مصر است و به گفته علی حقوق بازنشستگی کلانی از ارتش می‌گیرد و بعد با حقوق کلان دیگری استاندار اقصر و با حقوق کلان سومی استاندار سینا شده است.
او از سرتیپ «نعیم البدراوی» هم اسم آورد که مسئول سازمان مهندسی ارتش بود و بعد از بازنشستگی رئیس اجرایی کارخانه سیمان عریش و رئیس اجرایی یک شرکت ساختمانی شد.
علی (۴۵ ساله) مدعی است که براساس قراردادی با ارتش ۱۳.۵ میلیون دلار از ارتش مصر طلبکار است. او البدراوی را متهم کرده که بابت هر پروژه سازمان مهندسی ارتش ۱.۵ درصد کمیسیون دریافت کرده است. علی همچنین از هزینه های گزاف در ساخت کاخ جدید رئیس جمهور مصر و خانه های مجلل برای خانواده السیسی خبر داد.
جدا از این، شبکه «الجزیره» نیز ویدئویی از کاخ در دست ساخت رئیس جمهور مصر منتشر کرد و نوشت که این کاخ قرار است ۱۰ برابر کاخ سفید وسعت داشته باشد.
حساب کاربری علی در «فیسبوک» فورا بسته شد، اما کاربران دیگر فیلم ها را در یوتیوب و دیگر سایت ها منتشر کردند و طوفانی از اعتراض های اینترنتی به راه افتاد و علی از ترس بازداشت شدن با خانواده اش به اسپانیا فرار کرد.
اما بمبی که او منفجر کرده بود تأثیرش را گذاشت و دولت دیگر نمی توانست آن را نادیده بگیرد. السیسی خیلی سریع کنفرانس ملی جوانان را چهار روز پیش از موعد برگزاری اش در آغاز هفته جاری برگزار کرد و آنجا از «آسیب های شدید پخش اطلاعات کذب بر امنیت کشور» سخن گفت.
فعالان شبکه های اجتماعی اما موضوع را رها نکردند و با هشتگ های مختلف از جمله «محمد علی فضحهم» (محمد علی رسوایشان کرد) باعث شدند که موضوع فراموش نشود.
این کاربران از السیسی خواسته‌اند که پاسخ قانع کننده به این اتهامات بدهد. فعالان همچنین خواستار آزاد شدن ۱۱ زندانی اند که از سه ماه پیش به علت شرکت در کنفرانس مخالفان السیسی بازداشت شدند.
این کنفرانس قرار بود به تشکیل «ائتلاف امید» برای شرکت در انتخابات آینده مجلس مصر بینجامد. متهمان به توطئه برای برهم زدن اقتصاد کشور و کمک به گروه های تروریستی متهم شدند. یکی از این بازداشت شدگان پسر ۱۶ ساله سردبیر هفته نامه «المشهد» مصر است. پدر وی، «مجدی شندی» دستگیری پسرش را اقدامی‌برای تحت فشار قرار دادن خودش می داند.
این اعتراضات حقوق بشری برای دولت ترامپ چندان اهمیتی ندارد. «مایک پومپئو»، وزیر امور خارجه امریکا، ماه گذشته به کنگره امریکا گفت که منافع حیاتی امریکا ایجاب می‌کند که روابط نزدیکی با مصر داشته باشد. در پی این اظهارات بود که کنگره با پرداخت کمک ۱.۳ میلیارد دلاری به مصر موافقت کند. این در حالی است که قرار بود دست کم ۳۰۰ میلیون دلار از این کمک ها مشروط به اجرای تعهدات دولت مصر در گسترش آزادی ها و تقویت فضای دموکراتیک شود.
مصر متحدی بزرگ برای اسرائیل است. اما امکانات مالی و ثروت عربستان را ندارد. برای همین است که کسی جرئت نمی‌کند از وضعیت حقوق بشر یا آزادی در عربستان حرفی بزند. ترامپ هم هیچ وقت حتی اشتباهی هم که شده پادشاه عربستان یا ولیعهدش را «دیکتاتور محبوب» صدا نمی‌کند.
