حضرت امام حسن قیام کرد تا آن وقتى که مىتوانست. وقتى که یک دسته علاف نگذاشتند که کار را انجام بدهد، با آن شرایط صلح کرد که مفتضح کرد معاویه را. آنقدرى که حضرت امامحسن معاویه را مفتضح کرد به همان قدر بود که سیدالشهدا یزید را مفتضح کرد.
صحیفه امام؛ ج۲؛ ص۳۷۱ | نجف؛ ۱ تیر ۱۳۵۰