پیروزیهای میدانی، که نیروهای دولت وفاق لیبی، که تحت حمایت مستقیم ترکیه و پشتیبانی بیش از ۱۰ هزار نیروی نظامی در ساحل غربی لیبی است- محقق کردهاند، علیه نیروهای ژنرال “خلیفه حفتر” نبوده بلکه علیه حامیان او به ویژه روسیه بوده است؛ امری که میتواند طرف روسی را بر آن دارد که بر حمایتها و کمکهای تسلیحاتیاش در این جنگ بیفزاید تا از این جنایت انتقام بگیرد
به گزارش العالم، روزنامه فرامنطقهای “رای الیوم” در بخش سخن سردبیر نوشت: بیشتر توضیح میدهیم و میگوییم که سیطره نیروهای دولت وفاق بر پایگاه هوایی “الوطیه” و موفقیت پهپادهای “بیرقدار” ترکیه به منهدم کردن سامانههای موشکی “بانیستر” روسیه – که از این پایگاه محافظت میکرد- اهانت به صنایع نظامی روسیه محسوب میشود و نقاط ضعف آن و خروجش از گردونه رقابت را آشکار ساخته است.
اظهاراتی که “احمد المسماری” سخنگوی “ارتش ملی لیبی”- تحت فرماندهی ژنرال “خلیفه حفتر”- در روز پنجشنبه عنوان کرد و طی آن گفت که تیمهای فنی موفق به تعمیر ۴ فروند جنگنده لیبیایی ساخت شوروی شده و آنها را به خدمت گرفتهاند، طبق نظر شماری از کارشناسان، “گمراه کننده بود” و با هدف منحرف کردن نگاهها از ورود ۸ فروند هواپیمای روسی به پایگاه هوایی “طبرق” در شرق لیبی، از جمله ۶ فروند از نوع “میگ ۹” و دو فروند از نوع مدرن “سوخوی ۲۴″، مطرح شد.
پشتیبانی هوایی روسیه برای نجات ژنرال حفتر از پایگاه هوایی “حمیمیم” در شمال سوریه انجام میشد، و بارزترین ماموریت این هواپیماهای روسیه در جنگ هوایی قریبالوقوع، به صورت غیرمستقیم، بین روسیه و ترکیه در آسمان لیبی، تلاش برای منهدم کردن سامانههای دفاع هوایی ترکیه در پایگاه “الوطیه” و فراهم کردن بستر سیطره مجدد نیروهای حفتر بر این پایگاه و نیز جلوگیری از ایجاد پایگاه ترکیه در آن، خواهد بود.
بحران لیبی، به مرحلهای جدید با عنوان “سوریهای کردن” لیبی و تبدیل آن به میدان جنگ نیابتی میان ترکیه و روسیه، به شیوهای که در حومه ادلب اتفاق افتاد و اتفاق خواهد افتاد، منتقل میشود؛ زیرا ائتلاف حامی ژنرال حفتر، که متشکل از مصر، امارات، فرانسه و عربستان سعودی و نیز روسیه است، به سختی میتواند شکست در طرابلس و غرب لیبی را قبول کند چرا که آن به معنای از دست دادن جنگ بعدی است. تمامی آنچه که این روزها درباره عقبنشینی برخی از اعضای این ائتلاف از حمایت از ژنرال حفتر بهویژه مصر، امارات و فرانسه منتشر میشود، صرفا گمراهسازی تعمدی است.
ما در مقابل نبرد “شکستن استخوان” در آیندهای نزدیک و در زمین و آسمان لیبی میان روسیه و ترکیه قرار داریم و نیروی هوایی در آن نقشی بزرگتر ایفا خواهد کرد و عقبنشینی نیروهای حفتر از بخش از مواضع در جنوب طرابلس صرفا “تاکتیکی” و تلاشی برای کاستن از خسارتها و نیز بازآرایی به منظور آماده شدن برای نبردی بعدی است، آنگونه که کارشناسان نظامی میگویند.
این سوال مطرح میشود و باید پاسخی به آن داده شود: پیروز در این جنگ هوایی کیست؟ آیا نتایج آن در بحران لیبی سرنوشتساز خواهد بود؟
حکم قطعی صادر کردن در اینباره بسیار سخت است ولی میتوان پیشبینی کرد”رجب طیب اردوغان” رئیسجمهوری ترکیه، که تمام تخممرغهای نظامیاش را در سبد دولت وفاق لیبی قرار داده است، شکست آن در این جنگ یعنی فروپاشی پروژه اسلامی- عثمانی او و چه بسا خروج حزبش “توسعه و عدالت” از قدرت و نیز فروپاشی طرح و برنامههای اقتصادی ترکیه از جمله گرفتن بزرگترین سهم از ذخایر نفت و گاز در شرق دریای مدیترانه خواهد شد. ولی شکست طرف مقابل، یعنی حامیان حفتر به معنای پیروزی بزرگ و استراتژیک برای اسلام سیاسی “جهادی” و محور اخوانی، ترکی و قطری و نیز برپایی دولت اسلامی جایگزینی است که بتواند شکست دولت “مادر” در مصر را جبران کند.