موعود پایگاه اینترنتی موعود
کسانی که با ظلم و استبداد صدام جنگیدند و از مرگ حتمی جان به در بردند دیروز بر دروازه های بغداد به خون خود غلطیدند. آنها از استان های مرکزی و جنوبی آمده و کوشیدند در قالب تظاهرات مسالمت آمیز وارد پایتخت کشورشان، بغداد شوند تا فریاد اعتراض خود را از ظلمی‌که در حقشان شده است به گوش دولتمردانشان برسانند.
“به خدا قسم که اگر بنی امیه فرزند دختر رسول خدا را مظلومانه به شهادت رساند
بنی عباس مرقد او را ویران کرد
آنها از این تأسف می خوردند که چرا زمان بنی امیه نبودند تا در شهید کردن امام شریک باشند و او را آماج تیر قرار دهند “
اینها ابیاتی هستند که یکی از شعرا در توصیف جنایات هولناک بنی عباس علیه اهل بیت پیامبر (صلوات الله علیهم) سروده است. بنی عباس به بهانه دفاع از اهل بیت (ع) علیه ظلم و ستم بنی امیه قدرت را به دست گرفتند اما خود به خصوص در زمان متوکل عباسی جنایات هولناک تری مرتکب شدند؛ وی ضریح امام حسین علیه السلام و همه خانه های اطراف آن را ویران کرد و مزار شریف آن حضرت را به آب بست و مانع زیارت آن زمان توسط زائران آن حضرت شد. وی شمار زیادی از زائران را به شهادت رساند. این یک حقیقت تاریخی تلخ است که به طور عجیبی پیوسته در عراق تکرار می‌شود. این روزها نیز قربانیان ظلم و جنایت صدام اعم از مهاجران و آوارگان و زندانیان سیاسی و خانواده شهدا هدف کشتار و ظلم سازمان یافته قرار گرفته‌اند. اکنون دیگر سکوت در مقابل این ظلم، قابل قبول نیست.
شهروند عراقی هیچگاه از نظام سیاسی جدید این کشور انتظار ندارد که مبارزان و ایثارگران و زندانیان سیاسی را به خونسردی به گلوله ببندند. چرا که اینها همان کسانی هستند که طی چهل سال با بدترین و وحشی ترین دیکتاتورهای عراق در تاریخ این کشور جنگیدند.
یک شهروند عراقی هرگز از نظام سیاسی جدید کشورش انتظار ندارد مبارزانی را به گلوله ببندد که از جنایات صدام و جلادان او جان به در برده‌اند.
مبارزانی که خود به این نظام مشروعیت دادند و این حکومت بر پایه جانفشانی و رنج ها و دردهای آنها شکل گرفته است و اساسا برای دفاع از حقوق آنها و جبران رنج و جانفشانی شان و مرهم گذاشتن بر زخم های آنها و خانواده شان به وجود امده است. و این کاری است که همه حکومت هایی که در سراسر جهان پس از دیکتاتوری های وحشی مثل نازی ها و فاشیست ها روی کار آمده‌اند، انجام داده‌اند.
ظلمی‌که دیروز در حق قربانیان رژیم صدام اعم از مهاجران، آوارگان، زندانیان سیاسی و خانواده شهدا روا شد، ظلمی سه بعدی است. آنها در زمان رژیم صدام مورد ظلم قرار گرفتند و امروز بهای فسادی را در حکومت پرداخت کردن که خود یکی از بزرگترین قربانیانش بودند. حکومت جدید به جای مبارزان با مفسدان و کوتاه کردن دست آنها از دارایی های ملت عراق، حقوق و مستمری کسانی را قطع کردند که با رژیم صدام جنگیده و هزاران شهید و ایثارگر تقدیم کرده‌اند. این اقدام حکومت، بوی تبعیض و نیرنگ می دهد و دیشب بالاخره بعد سوم این ظلم مشخص شد و آن، تیراندازی مستقیم به سوی آنها آنهم با فشنگ جنگی بود.
قصد پیشداوری نداریم اما این حادثه، بسیار حساس و خطرناک است و بیم آن می رود که اگر عقلا و سیاستمداران کاری برای خنثی سازی توطئه هایی که علیه عراق در تاریک خانه ها طرح شده است نکنند، این کشور در مسیری نامعلوم می افتد. این حادثه پرده از توطئه ای شوم علیه عراق و عراقی ها برمی دارد؛ مخصوصا تنها اندکی قبل، توطئه ای علیه حشد الشعبی در “البوعیثه” طرح شد. به همین دلیل است که دولت و پارلمان و احزاب سیاسی عراق باید تا دیر نشده توطئه هایی را که علیه این کشور صورت می‌گیرند، خنثی کنند و مانع بدفرجامی عراق شوند.
