مشرق: پنتاگون تصمیم دارد شیوه کار ماشین تبلیغاتی خود را تغییر دهد. گزارشی که این هفته در پایگاه اینترنتی”وایرد منتشر شده، افشا میکند، محققانی که در “آژانس پروژههای پیشرفته دفاعی” (Defense Advanced Research Projects Agency) پنتاگون که مخفف آن “دارپا” است، کار میکنند، به تازگی کار خود را بر روی برنامهای به نام “شبکههای روایتی” (Narrative Networks) آغاز کردهاند.
برای دریافت سند پژوهش جدید دارپا برای شبکه روایتی کلیک کنید.
طبق این طرح، دانشمندان این آژانس که از فناوریهای پیشرفته بهره میبرد، به بررسی الگوهای مغزی و سایر عملکردهای بدنی میپردازند تا دریابند که اخبار چگونه ذهن مخاطبین را شکل میدهد و بدین ترتیب، وزارت دفاع آمریکا میتواند هر کسی را که بخواهد تحت تاثیر دستورکار خود قرار دهد.
یکی از محققان نزدیک به این پروژه در دفاعی ناشیانه در این باره به میگوید: “دولت آمریکا هماکنون نیز سعی بر آن دارد که پیامی را که مخاطبین دریافت میکنند، کنترل کند؛ پس چرا کاری نکنیم که علم به شیوه سیستماتیک این کار را انجام دهد؟”
قابل ذکر است که آمریکا با بهانه قرار دادن مبارزه با تروریسم به سوى این پروژه اغواگرانه مى شتابد تا مخالفانش را شستشوى مغزى داده و آنها را با اهداف امپریالیستى خود همراه کند.
یک محقق علوم اعصاب (neuroscience) که در این پروژه فعالیت میکند، چنین میگوید که دانشمندان آژانس بطور ویژه بر روی این مسئله کار میکنند که چگونه اخبار ذهن شنوندگان را شکل میدهد تا بدین ترتیب دریابند که چه کسانی درمقابل استفاده از تاکتیکهای تروریستی(!) آسیبپذیرتر هستند. در اولین گام، هدف پروژه شبکههای روایتی بر این است که “به بررسی عملکرد داستانهای خبری در فرایند افراطگرایی سیاسی برای رسیدن به اهداف سیاسی” بپردازد. این محققان برای رسیدن به این منظور، نقش رسانههای اجتماعی بر فرایند فکری مردم را مورد بررسی قرار میدهند.
این گزارش می افزاید، محققان در گام بعدی این پروژه به ساخت نرمافزارها و سختافزارهایی برای تحلیل شیوه برداشت مردم از داستانهای خبری روی میآورند و در این راستا، حتی به استفاده از سنسورهای غیرقابل ردیابی برای نظارت بر واکنشهای داخلی و خارجی روی خواهند آورد.
پایگاه خبری “راشا تودی” هفته پیش گزارش داد که وزارت امنیت داخلی آمریکا کار خود را بر روی عملیاتی با عنوان ” پروژه فست” (FAST project) آغاز کرده که در آن، محققان معیارهای روانی جسمانی تنفس، الگوهای چشمی و ریت گفتار اشخاص مورد آزمایش را تحت نظارت قرار میدهند، تا بدین ترتیب بتوانند تهدیدهای امنیتی را تنها براساس عملکردهای زیستی بطور دقیق شناسایی کنند.