موعود پایگاه اینترنتی موعود
مشرق: 
شیخ “نمر باقر النمر” روحانی شیعی برجسته عربستانی، در سال ۱۳۷۹ هجری قمری مصادف با ۱۹۶۸ میلادی، در شهر “العوامیه” در استان القطیف در شرق عربستان در خانواده ای اهل علم و دین، به دنیا آمد که از آن علمایی چون “آیت الله شیخ محمد بن ناصر آل نمر” (قدس سره) و خطبای حسینی چون جدش حاج “علی بن ناصر آل نمر” سر بر آورده بودند.
تحصیلات مقدماتی و هجرت برای تحصیل علوم دینی
تحصیلات مقدماتی خود را در همان شهر العوامیه به پایان رساند و در سال ۱۴۰۰ هجری قمری مصادف با ۱۹۸۹ میلادی برای آشنایی نزدیک تر با انقلاب اسلامی ایران و تحصیلات حوزوی ابتدا به ایران مهاجرت کرد تا در تهران در حوزه علمیه حضرت قائم(عج) حضور پیدا کند که در همان سال توسط آیت الله سید محمدتقی مدرسی در تهران تأسیس شده بود.
شیخ نمر پس از ۱۰ سال تحصیل در حوزه علمیه حضرت قائم(عج)، عازم سوریه شد و در حوزه علمیه حضرت زینب(ع) برای ادامه تحصیلات حوزوی و علوم دینی نام نویسی کرد و در حضور اساتید و روحانیون عالی قدر به تحصیل پرداخت.
وی دوره کتاب های اصولی از جمله “اصول” المظفر، “رسائل” شیخ انصاری و “کفایۀ” آخوند خراسانی را گذراند و در علم فقه نیز “اللمعۀ الدمشقیۀ” نوشته شهید اول، “جامع المدارک” خوانساری، “مکاسب” شیخ انصاری و “مستمسک العروۀ الوثقى” سید حکیم و دیگر کتاب های فقهی را مطالعه کرد.
وی در طول مدت تحصیل علوم حوزوی خود در تهران و سوریه در محضر اساتیدی حضور یافت، از جمله:
– بحث خارج نزد آیت الله سید محمدتقی مدرسی در تهران
– بحث خارج نزد آیت الله سید عباس مدرسی در سوریه
– بحث خارج نزد آیت الله خاقانی در سوریه
– دروس عالیۀ نزد علامۀ شیخ صاحب الصادق در تهران
– درس “لمعۀ” نزد علامۀ شیخ وحید افغانی
همچنین اخلاق را نزد آیت الله شیرازی در شهر مقدس قم فراگرفت و به این ترتیب به درجات بسیار بالایی در اجتهاد است دست یافت و اجازه تدریس در مراکز علوم دینی و مذهبی را پیدا کرد.
وی از جمله معروف‌ترین و شایسته ترین مدرسان علوم مذهبی و دینی در حوزه های علمیه به شمار می آید که حتی در حوزه های علمیه ایران و سوریه به تدریس کتاب هایی همچون کتاب “اللمعۀ الدمشقیۀ” و کتاب “جامع المدارک” و “مستمسک عروۀ الوثقى” و “الحلقات” شهید سید محمدباقر صدر پرداخته است.
شیخ نمر سال ها اداره حوزه علمیه حضرت قائم (عج) در تهران و سوریه را برعهده داشت و تلاش بسیاری برای توسعه و پیشرفت این مراکز انجام داد.
پس از بازگشت به عربستان مرکز مذهبی “الإمام القائم(عج)” را نیز در العوامیه تأسیس کرد که در واقع سنگ بنای “مرکز اسلامی” در سال ۱۴۲۲ هـ قـ./ ۲۰۱۱ میلادی بود.
خصوصیات اخلاقی آیت الله
از جمله خصوصیات اخلاقی وی را باید بلندمنشی و وسواس او در مراعات و حفظ اصول و مبادی و ارزش‌های دینی ملاحظه کرد که بازتاب آن به خوبی در خط مشی فکری و جهادی اش آشکار است.
همچنین شیخ، از دیدی باز و آگاه نسبت به حوادث جاری پیرامون خود چه در عربستان و چه در منطقه برخوردار است و همین موجب شده تا دارای دید تحلیلی دقیقی از جریان امور در عرصه های اجتماعی و سیاسی باشد که یکی از دلایل آن بنا به گفته وی ارتباط عمیق وی با قرآن و اهل بیت علیهم السلام است که همواره روشنگر راه وی در زندگی بوده‌اند.
فعالیت های سیاسی و بازداشت ها توسط رژیم سعودی
رژیم عربستان سعودی در حالی شیخ نمر باقر النمر را در هفته جاری بازداشت کرد که پیش از این نیز دو بار و طی سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ شیخ را بازداشت کرده بود.
نخستین بازداشت شیخ نمر به می ۲۰۰۶ میلادی بازمی‌گردد، هنگامی که شیخ به محض بازگشت از سفر کوتاه مدتش به بحرین و پای گذاشتن به خاک عربستان، به دلیل مشارکت در همایشی بین المللی درباره قرآن کریم از سوی نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد.
اتهام شیخ این بود که در این همایش، در عریضه ای، از رژیم سعودی خواسته بود به “قبرستان بقیع” رسیدگی کرده، مذهب “تشیع” را به رسمیت شناخته و شیوه های آموزشی و درسی کنونی حاکم بر عربستان را تغییر داده یا لغو کند؛ همین.
اما بازداشت مجدد شیخ نمر به ۲۳ آگوست ۲۰۰۸ میلادی بازمی گردد که در شهر “القطیف” به دست نیروهای امنیتی رژیم سعودی بازداشت شد. این بار اتهام شیخ برای بازداشت بنابر ادعای رژیم سعودی درخواست از شیعیان مناطق شرقی عربستان برای آماده شدن جهت دفاع از خود و جامعه خویش بود که رژیم ادعا می کرد، این سخنان نمر به معنی تحریک شیعیان عربستانی برای جدایی از حکومت مرکزی بود.
رژیم سعودی از بیم قیام مردمی و خشم و غضب شیعیان مناطق شرقی عربستان شیخ نمر را ۲۴ ساعت پس از بازداشت آزاد کرد.
این روحانی برجسته عربستانی یک بار دیگر در مارس ۲۰۰۹ در معرض بازداشت قرار گرفت.
دیدگاه های نمر در قبال آل سعود
شیخ نمر همواره در خطابه هایش رژیم سعودی را به اعمال “سیاست های تبعیض آمیز طایفه ای سازمان یافته و منظم به ویژه در مناطق شرقی عربستان و به خصوص در دو منطقه “الاحساء” و “القطیف” متهم می‌کرد که حدود یک قرن است، بر این مناطق حاکمیت دارد.
وی همواره و بارها تأکید داشته که از گفتن کلام حق، بیم و واهمه ای ندارد حتی اگر در این راه بازداشت شده، وارد زندان شود و تحت شدیدترین شکنجه ها و آزارها و اذیت ها تا سرحد شهادت قرار گیرد.
شیخ نمر توهین به کرامت شهروندان عربستانی به ویژه شهروندان شیعی عربستان که از دید رژیم سعودی شهروندان درجه دو این کشور به شمار می آیند و فاقد هرگونه حق و حقوق شهروندی هستند، رد و تاکید می‌کند که از کرامت و حقوق شهروندان شیعی عربستانی حمایت خواهد کرد.
وی بارها در این ارتباط تأکید کرده است که در خط اول رویارویی با ظلم و جور رژیم سعودی قرار می گیرد چون اعتقاد دارد بدون مبارزه و تلاش نمی توان به حقوق مورد نظر خود دست یافت و عدالتی در کشور برقرار نخواهد شد و شهروندان نمی توانند آزاد زندگی کنند.
شیخ نمر در این‌باره در سخنان خود با استناد به خطبه “جهاد” امیرالمؤمنین علی(ع) تأکید دارد که به عدالت جز از طریق جهاد دست نخواهیم یافت و حق جز با از خود گذشتگی و جهاد و شجاعت به دست نخواهد آمد.
وی در خطبه‌های نماز جمعه خود نیز بارها گفته است که شیعیان عربستان، دیگر در برابر توهین ها و تعدی ها و تجاوزات آل سعود سکوت نخواهند کرد و در این باره خطاب به آل سعود گفت که “ما ساکت نمی مانیم که هرآنچه بخواهید برسر ما بیاورید؟ هر آنچه بخواهید انجام دهید و کرامت و شخصیت ما را که با ارزش ترین چیز در زندگی ماست، زیر پا بگذارید”.
شیخ نمر همچنین از مطبوعات و رسانه های عربستانی نیز به دلیل وابستگی و تبعیت آنها از رژیم سعودی و تبدیل شدن آنها به بوق تبلیغاتی آل سعود به شدت انتقاد می‌کند.
وی تصریح می‌کند که مفتی های وهابی، ساخته و پرداخته آل سعود هستند. به گفته شیخ نمر، آل سعود به مفتی های وهابی پول می دهند تا با دامن زدن به اختلافات طایفه ای و مذهبی و ایجاد اختلاف بین شیعیان و اهل سنت، آنها را به خود مشغول کنند و با ایجاد تفرقه مذهبی و طایفه ای و قبیله ای به حاکمیت خود بر عربستان و غارت و چپاول ثروت های آن ادامه دهند.
شیخ نمر النمر در یکی از خطبه هایش به خاطر مواضع و دیدگاه های تندش در قبال رژیم سعودی گفت که ” می دانم فردا برای بازداشت من به سراغ خواهید آمد. خوش می آیید! این منطق و راه و روش شماست: “بازداشت” و “شکنجه” و “کشتار”؛ ما از قتل و کشتار نمی هراسیم. ما از هیچ چیز نمی ترسیم.”
وی در قبال سرکوبگری های رژیم سعودی و مخالفت این رژیم با برگزاری تظاهرات مسالمت آمیز و تجمع های اعتراض آمیز تأکید می‌کرد که “همواره به دنبال راه های دیگری برای ادامه اعتراض های خود و احقاق حقوقمان خواهیم بود و تظاهرات، یکی از این راهکارهاست”.
این روحانی عربستانی را باید از جمله دشمنان سرسخت “نایف بن عبد العزیز” ولی عهد سابق رژیم سعودی برشمرد که همواره انتقادات شدیدی را به وی وارد می‌کرد.
وی در یکی از خطابه هایش شاهزاده نایف بن عبدالعزیز را به علت شدت خشونت و قساوت و ظلمش علیه مردم عربستان به طور اعم و شیعیان به طور اخص، طاغوت و ستمگری خواند که در قبرش شکنجه خواهد شد و آتش او را خواهد سوزاند و کرم ها او را خواهند خورد. او در همین خطبه تأکید کرد که از مرگ نایف خوشحال خواهد شد.
وی همواره در خطبه های نمازجمعه و خطابه هایش نه تنها از آل سعود انتقاد می کند بلکه از منتقدان سرسخت برخی از رژیم های عربی حوزه خلیج فارس از جمله آل خلیفه است.
گلوله های برجامانده از عملیات تروریستی هفته جاری علیه آیت الله نمر النمر
خون ریخته شده شیخ انقلابی بر زمین پس از ترور
پیکر بی جان و خون آلود آیت الله پس از ترور
اکنون سؤال همه ناظران بین المللی و تحلیلگران منطقه ای این است که آیا خون ریخته شده آیت الله نمر النمر، می تواند جرقه ای بر بشکه باروت خشم ملت عربستان از استبداد و ستمگری روزافزون رژیم خونخوار سعودی و پایانی بر تاریخ سیاه حاکمیت وهابیت بر خاستگاه اسلام باشد؟
