پرسش: آیا درست است که وقتی امام زمان(عج) ظهور می‌کنند، بسیاری را گردن می‌زنند و سیل خون راه می‌اندازند؟
پاسخ شبهه به سیل خون و ظهور امام زمان عج
در فرهنگ اهل بیت(ع) امام کسی است که از طرف خدا و رسول خدا(ص) برای رهبری و راهنمایی مردم در تمام امور دینی و دنیوی تعیین شده است. با توجّه به مسئولیت‌هایی که امام دارد، هم از علم امامت برخوردار است و هم از گناه و اشتباه دور است.
چنین شخصیتی نمی‌تواند نسبت به مردم سخت‌گیر، خشن، بی‌رحم و… باشد؛ همان‌گونه که حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در توصیف امام می‌فرمایند: «امام انیس و دوست مردم است و همانند پدری دل سوز و برادر مهربان و مادر پرعاطفه نسبت به فرزند کوچکش به آنها مهر می‌ورزد. امام به منزلة یک پناهگاه امن مردم در هنگام وقوع پیش آمدهای ناگوار است…»۱
حضرت مهدی(عج) در شرایطی ظهور می‌کنند که انسان‌ها از جور و ستم حکومت‌های ظالم و مکاتب دروغین مدّعی نجات‌بخشی بشریّت به تنگ آمده و در نتیجه، با به بی‌راهه رفتن‌ها، جامعة جهانی دچار انواع بلاهای اجتماعی شدهاند.
وقتی حضرت به اذن پروردگار عالم ظهور کنند و مردم را به سوی خود فرا می‌خوانند، در کمترین زمان ممکن از سرتاسر عالم انسان‌های عدالت خواه و تشنة امنیّت و آسایش خود را به نزد آن حضرت می‌رسانند و لحظه به لحظه بر تعداد یاران وی افزوده می‌شود تا به آنجا که در کمتر از یک سال به کمک خود مردم، حکومت عدل جهانی در سراسر کرة زمین استقرار پیدا می‌کند و بساط ستم و ظلم برچیده می‌شود.
امام صادق(ع) فرمودند:
«آن حضرت آنان را با کلامی حکیمانه دعوت به پذیرش حق می‌کند و با زیباترین و شیرین‌ترین سخنان آنها را موعظه می‌کند که بسیاری از آنها توجّه کرده به حقّ گردن می‌نهند و دست از مخالفت و ستمگری و تجاوز برمی دارند…»۲
با این‌همه افرادی هم پیدا می‌شوند که همچنان لجبازی می‌کنند و حضرت مجبور می‌شوند که در مقابل آنها به شیوه‌های قهرآمیز متوسّل شوند. در روایات می‌خوانیم که آن حضرت از ظالمان و ستم‌پیشگان انتقام می‌گیرند۳ تا جور و ستم را از ریشه برکند.
۱. کلینی، محمّد بن یعقوب، «اصول کافی»، ج ۱، ص ۲۰۰.
۲. مجلسی، محمّدباقر، «بحارالأنوار»، ج ۵۳، ص ۱۱.
۳. موسوی اصفهانی، محمّدتقی، «مکیال المکارم»، ج ۱، ص ۴۹.
