روزه؛ زکات جسم و طراوت جان

مالی که زکاتش داده نشود آلوده به حق غیر است و با تصرف در آن، انواع و اقسام نواقص و معایب روحی و جسمی‌بر انسان مترتب می‌گردد.

قال رسول الله صلى الله علیه و آله: لکل شیئى زکاه و زکاه الابدان الصیام.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.

الکافى، ج ۴، ص ۶۲، ح ۳

زکات مال، باعث پاک شدن آن و آماده برای استفاده و تمتع از آن می‌شود.

مالی که زکاتش داده نشود آلوده به حق غیر است و با تصرف در آن، انواع و اقسام نواقص و معایب روحی و جسمی‌بر انسان مترتب می‌گردد.

بدن انسان هم نیازمند دادن زکات است و آنچه از خوردن و آشامیدن در آن گردآمده با روزه گرفتن ادا می‌شود و بدن به پاکی و طهارت و اعتدال نائل می آید.

این بخش علی‌حده و سهم جداگانه، نه تنها موجبات پاکی جسمی و تنظیم قوای مادی بدن می‌گردد، بلکه باعث تعادل روحانی و حفظ توازن ذهنی انسان هم می‌شود.
و روزه با همه این مواهب و فواید شاهراه هدایت بدن و حفظ متعادل قوای آن است.

زکات بدن را روزه دانسته و خوانده‌اند، همچون زکات علم که آموزش است و تربیت دادن دیگران و زکات مال که حکمی فقهی و همراه با فلسفه اجتماعی و اقتصادی دقیقی است، علاوه بر همه نتایج روحی و اخلاقی و فقهی، منتج به یک نتیجه اجتماعی و منتهی به تنظیم صحیح چرخه اقتصادی جامعه و مبتنی بر توجه و دستگیری از مستمندان و اقشار مستضعف می‌گردد.

و این نشانه برتری و جامعیت و مانعیت احکام و آموزه های دین اسلام است که با یک حکم، جنبه های مختلفی را که بر آن مترتب است در نظر می‌گیرد و فوائد و مواهب و نعمات متنوع مادی و معنوی را بر آن بار می‌گرداند.
بدنی که زکات خویش را با روزه داری ادا نکند، موجب جمع شدن مواد اضافی و سموم بیش از حد در اندام شده و تبعات معنوی و مادی فراوانی را گریبانگیر خویش می سازد.

از مشکل دفع سموم و جمع شدن آنها تا بسته شدن شریانهای حیاتی و از کم تحرکی و اضافه وزن خطرناک تا خمودگی و رخوت و کسالت و سستی.
و این در حالی است که این مضرات مادی، موجبات معایب و نقصانهای معنوی و روحی را برای انسان به همراه دارد و او را از لذت عبادت و نشاط روحی و طراوت باطنی محروم می سازد.

و این همه در حالی است که انسان با یک ماه روزه داری از دوازده مال سال می تواند ضمن ادای دین الهی و حق خداوندی، بر مبنای یافته های دقیق علمی روز، به دستگاه گوارشی خویش استراحتی داده و از تناسبات مادی و تنظیمات خطیر و مهم و منحصربفرد جسمی‌که تنها با روزه داری مقدور و ممکن می‌شود بهره گیرد.
آری؛ مالی که زکاتش داده نشود آلوده به حق غیر است و با تصرف در آن، انواع و اقسام نواقص و معایب روحی و جسمی‌بر انسان مترتب می‌گردد و بدن انسان هم نیازمند دادن زکات است و آنچه از خوردن و آشامیدن در آن گردآمده با روزه گرفتن ادا می‌شود و بدن به پاکی و طهارت و اعتدال روحی و جسمی نائل می آید.

و در منظومه زیبا و باطراوت و روحانی روزه داری می توان به همه این گلهای معطر ایمان و صبر و طراوت رسید و باشد که ما نیز در زمره اداکنندگان واقعی زکات جسم و جان و علم و عملمان باشیم!

حوزه