موعود پایگاه اینترنتی موعود
تمام منابع حدیثى اتفاق نظر دارند که اهالى شرق ( ایرانیان ) انقلاب مى کنند که آن انقلاب، راه را براى ظهور مهدى(علیه السلام) هموار مى کند . اینان « اصحاب رایات السود ; لشکرى با پرچم هاى سیاه » معرفى شده‌اند که پیشاهنگان دولت مهدى و سرسپردگان حکومت اویند .
منابع ما دو گروه دیگر از پیشگامان دولت مهدى را نام مى برد که یکى یمنى ها و دیگرى انقلابیونى هستند که بر ضد یهود فعالیت مى کنند، که پیش از ظهور امام به پا مى خیزند . در تفسیر این آیه « بعثنا علیکم عباداً لنا أولى بأس شدید » ( اسراء/۵ ) . گفته شده است که اینها گروهى هستند که خدا آنها را پیش از خروج قائم برمى انگیزاند، و هر جا که دشمن آل محمد(صلى الله علیه وآله) را بیابند مى کشند . ( کافى ۸/۲۰۶ ) .
در تفسیر عیاشى به نقل از صالح بن سهل آمده است که ابوعبدالله(علیه السلام) در تفسیر آیه : « وقضینا إلى بنى اسرائیل فی الکتاب لتفسدن فی الأرض مرتین » (اسراء/آیه ۴) فرمود : مقصود از دو بار فساد، کشتن على(علیه السلام) و ضربه زدن به حسن(علیه السلام) است . « ولتعلن علوّاً کبیراً » ( اسراء/۴ ) سرکشى بزرگ یعنى قتل حسین(علیه السلام) و « فإذا جاء وَعْد أولاهما » ( اسراء/۵ ) یعنى وقتى خونخواهان و یاوران حسین(علیه السلام) بیایند . « بعثنا علیکم عباداً لنا أولى بأس شدید فجاسوا خلال الدیار» (اسراء/۵) یعنى قومى را خدا پیش از خروج قائم برمى انگیزاند که هرجا دشمن آل محمد(صلى الله علیه وآله) را بیابند، مى سوزانند ! «وکان وعداً مفعولا» ( اسراء/۵ ) یعنى این تهدید پیش از قیام قائم است و تحقق مى پذیرد « ثم رددناه لکم الکره علیهم وأمددناکم بأموال وبنین وجعلناکم أکثر نفیراً » ( اسرا/۶ ) یعنى با خروج امام حسین هنگام رجعت، همراه هفتاد مرد از یارانش، که همراه امام کشته شدند ]دوباره شما را بر دشمنان چیره مى کنیم[. جهادگران کلاهخود طلایى بر سر دارند وهر کلاهخود دو رو دارد . به مردم خبر مى رسد که امام حسین(علیه السلام) همراه یارانش خروج کرده است، مبادا مؤمنان در این باره شک کنند ; بدانند که او دجال و شیطان نیست، بلکه امامى است که در آن وقت پیش روى مردم ظاهر مى شود . وقتى مؤمنان مطمئن شدند که ایشان امام حسین(علیه السلام)است، دیگر در این باره شک نخواهند کرد . حجت قائم براى مردم، از امام حسین(علیه السلام)پیام مى آورد و مؤمنان آن را خواهند پذیرفت . وقتى امام حجت از دنیا برود، حسین(علیه السلام)او را غسل و کفن و حنوط مى کند و در قبر مى نهد، چون امام را جز امام دفن نمى کند .
ابراهیم در حدیثش مى افزاید: سپس امام حسین(علیه السلام) مردم حکمرانى مى کند، آن قدر زیاد که ابروهایش چشمانش را بپوشاند !
ابان بن تغلب از امام صادق(علیه السلام) روایت کرده است : وقتى پرچم حق ظاهر شود، اهل شرق و غرب آن را لعن و نفرین مى کنند ! مى دانى چرا ؟ عرض کردم : نه، فرمود : به سبب برخورد نادرستى که مردم از اهل بیت امام پیش از خروج ایشان مى بینند .
نعمانى از ابان بن تغلب و دراز منصور بن حازم، روایت را نقل کرده و در آن آمده است: از ایشان پرسیدم : چرا پرچم حق را لعن مى کنند ؟ فرمود : به خاطر رفتارى که از بنى هاشم مى بینند . ( به نقل از آن بحار ۵۲/۳۶۳ ) که دلالت دارد اهل بیت امام، یعنى بنى هاشم و پیروانش، پیش از امام قیام مى کنند . صاحب کتاب یوم الخلاص، حدیثى را نقل مى کند که مى گوید : « یأتى ولله سیف مخترط ; در حالى امام مى آید که خدا شمشیرى بلند همچون عمود دارد » که پنج منبع براى آن بیان کرده است اما حدیثى در آنها نیافتیم، بلکه موجود « ومعه سیف مخترط ; همراهش شمشیر بلند است » مى باشد که در کتاب وى موارد مشابه دارد .
بنابراین احادیث «تمهید» ( پیشگامان مهدى ) سه گروهند : احادیث لشکرى با پرچم هاى سیاه ( رایات سود ) که نزد شیعه و سنى مورد اجماع است ; احادیث دولت یمانى که فقط در منابع ما ( شیعه ) آمده است ; احادیثى که بیانگر ظهور پیشگامان پیش از ظهور امام است، بى آنکه آنان را مشخص کند، که همخوان با کسانى است که با یهود مى جنگند، چون در تفسیر این آیه آمده‌اند : «بعثنا علیکم عباداً لنا » ( اسراء/۵ ) .
احادیث شریف، زمان قیام دولت یمنى ها را مشخص کرده و آن را در سال ظهور مهدى(علیه السلام) همزمان با خروج سفیانى، دشمن مهدى در سرزمین هاى شام، مى داند .
اما زمان برپایى دولت ایرانیان، پیش از این بوده است اینها نخستین گروه پیشرو هستند اما قیام شان براى یارى امام، در سال ظهور خواهد بود . ترجیحاً باید گفت : آغاز حرکت و فعالیت شان به دست مردى از قم است .
امام کاظم(علیه السلام) فرمود : مردى از قم، مردم را به حق فرا مى خواند . پیرامونش گروهى گرد مى آیند که دل هایشان مانند پاره هاى آهن است . توفان هاى وزنده، آنان را نمى لرزاند و از جنگ خسته نشده و نمى هراسند . به خدا توکل کرده و عاقبت از آنِ پارسایان است ( بحار ۵۷/۲۱۵ ) .
روایت نمى گوید که مردى که به او بشارت داده شده، چه زمان مى آید و مناسبت فرمایش امام چه بوده است، روایت مُرسَل است اما قوّت روایت، آن است که از کتاب تاریخ قم، نوشته اشعرى در سال ۳۷۸ هجرى است .
از حدیث صحیح امام باقر(علیه السلام) درباره انقلاب اهل مشرق فهمیده مى شود که قیام ایرانیان پنج مرحله دارد، که آخرین آن، قیام براى یارى امام(علیه السلام) در سال ظهور است . احادیث سنى و شیعه، ظهور دو شخصیت را بیان مى دارد : یکى سید خراسانى، و دیگرى رهبر نیروهاى امام ( شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب ) .
منابع ما فاصله بین ظهور این دو و ظهور امام(علیه السلام) را مشخص نمى کند، اما منابع سنى مى گوید که آن دو، شش سال پیش از ظهور امام مى آیند.
در فتن ابن حماد به نقل از محمد بن حنفیه(رحمه الله) آمده است :
پرچم هاى سیاه سپاه بنى عباس نمودار مى شود، سپس پرچم هاى سیاه دیگرى از خراسان پدیدار مى گردد که افرادش کلاه سیاه بر سر دارند و لباس شان سفید است . پیشاپیش اینها مردى است که بدو شعیب بن صالح یا صالح بن شعیب مى گویند و از بنى تمیم است . یاران سفیانى را شکست مى دهند تا در بیت المقدس پیاده شوند و زمینه حکومت مهدى را هموار کنند . سیصد نفر از شام به او یارى مى رسانند . بین خروج وى تا وقتى که کار را به مهدى واگذارد، ۷۲ ماه فاصله هست .
در با همان سند، این نص آمده است : بین خروج پرچم هاى سیاه از خراسان و شعیب بن صالح تا خروج مهدى و واگذارى کار به امام ۷۲ ماه فاصله هست .
در از محمد بن حنفیه ابو القاسم آمده است : بین خروج پرچم هاى سیاه از خراسان و شعیب بن صالح با خروج مهدى و این که کار در دست مهدى قرار گیرد، ماه فاصله هست .
در به گونه روایت نخست ابن حماد به اختصار و در مسند الجامع به نقل از ابو هریره آمده است که رسول خدا فرمود : سپاهى از خراسان با پرچم هاى سیاه مى آید که چیزى جلودار آنها نیست، تا پرچم ها در «الیاء» (= قدس) برافراشته شوند .
الغیبه نعمانى از ابن ابى نصر آورده است که ابوالحسن الرضا(علیه السلام) فرمود : پیش از ظهور، سفیانى و یمانى و مروانى و شعیب بن صالح مى آیند، پس چگونه از این و آن نام مى برند ؟!
روایات صحیح منابع ما دلالت دارند که جنبش سید خراسانى و شعیب ( که پرچم را به امام(علیه السلام) تسلیم مى کنند ) همزمان با ظهور یمانى و سفیانى است . مانند روایت در نعمانى از ابو بصیر از ابو جعفر(علیه السلام) است که در حدیثى طولانى، تعدادى از رخدادها و نشانه هاى آن بیان شده و فرموده است : خروج سفیانى و یمانى و خراسانى در یک سال، یک ماه و یک روز است . ترتیب آن مانند دانه هاى تسبیح است در پى همدیگرند، سپس گرفتارى ها از هر سو خواهد آمد. واى بر کسانى که با اینها مخالفت کنند ! میان پرچم ها پرچمى هدایت کننده تر از پرچم یمانى نیست . پرچم هدایت است ; چون به صاحب الامر و امامتان مى خواند .
ادامه دارد …
