شرابی که سرکه شد

وقتى که آیه تحریم خمر (شراب) فرود آمد، منادى حضرت رسول اللّه (صل الله علیه و آله) ندا داد که کسى نباید شراب بخورد. بعد از آن، روزى حضرت رسول اکرم (ص) از کوچه اى مى گذشتند؛ اتفاقا یکى از مسلمانها که شیشه شرابى در دست داشت، وارد همان کوچه شد. تا حضرت رسول (ص) را دید، خیلى ترسید؛ او که به حضرت خیلى علاقه داشت، پیش خود گفت الان است که آبرویم بریزد و حضرت شراب را در دستم ببیند. همانجا در دل گفت خدایا توبه می‌کنم و قسم می خورم دیگر لب به خمر و شراب نمى زنم، فقط مرا مقابل پیامبرت رسوا نکن.

وقتى که نزدیک حضرت شد، رسول اللّه (ص) مثل همیشه پیشگام در سلام بودند و به جوان سلام کردند. او هم جواب حضرت را داد. پس از کمی احوالپرسی، پیامبر (ص) فرمودند: در این شیشه چیست؟ از ترس گفت آقا سرکه است. آن حضرت فرمودند: اگر سرکه است قدرى در دست من بریز، و دست مبارک را پیش بردند.

آن مرد، با نا امیدی و ترس، شیشه را برگردانید تا کمی از آن را در دست پیامبر (ص) بریزد. ناگهان متوجه شد که مقدارى سرکه در دست حضرت (ص) ریخته شده است. مرد همانجا به گریه افتاد و گفت: یا رسول اللّه! قسم به خدا که در این شیشه شراب بود، ولى چون توبه کردم و از خدا خواستم که مرا رسوا نکند، خدا هم توبه ی مرا قبول کرد و دعایم را مستجاب فرمود .

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: چنین است حال کسى که توبه کند از گناهان خود و خداوند متعال تمام سیئات و بدیها و زشتى هاى او را تبدیل به حسنه و خوبى فرماید: اولئک یبدّل اللّه سیّئاتهم حسنات. (۱)

پی نوشت:
۱. آیه ۷۰، سوره فرقان: آنان که خداوند گناهانشان را به نیکی تبدیل کند.

منبع:
کتاب گناهان کبیره، جلد ۲، شهید آیت الله دستغیب، به نقل از قصص التوابین یا داستان توبه کنندگان، علی میرخلف زاده، بخش چهل داستان، داستان دوازدهم، به نقل از http://www.ghadeer.org/site/qasas/lib/tavab/tavvab03.htm#link31

اصلاح و بازنویسی: پژواک