موعود پایگاه اینترنتی موعود
والدین به ویژه مادران کودکانی که دچار ترس از مدرسه می‌شوند دارای ویژگی هایی مثل مضطرب بودن، دارای روحیه حمایت بیش از حد، مردد، حساس و عاطفی بوده و این تردید و اضطراب خود را با بیان افکار منفی و استرس زا به بچه ها منتقل می‌کنند.
با شروع فصل بازگشایی مدارس بسیاری از مادرانی که فرزندانشان برای اولین بار به مدرسه می روند، با مساله وجود ترس از مدرسه در کودکانشان مواجه هستند. اگر چه ترس از مدرسه ممکن است در کودکان دوره های مختلف تحصیلی وجود داشته باشد، ولی کودکان کلاس اول نوع ترس شان با کودکان دوره های دیگر متفاوت است. بعضی از آنان تقریبا دچار جدایی از والدین به خصوص مادرشان هستند.
اختلال اضطراب جدایی
اختلال اضطراب جدایی در هر سنی در کودکان ممکن است وجود داشته باشد. ولی کودکان در سنین مدرسه بیشتر آن را تجربه می‌کنند. همه کودکان کم و بیش نسبت به والدین خود وابستگی عاطفی پیدا می‌کنند و این وابستگی در حد تعادل هیچ گونه مشکلی را نه برای والدین و نه برای کودک بوجود نمی آورد. ولی بیشتر مادرها و به خصوص مادرانی که بیش از اندازه کودک را به خود وابسته کرده مراقب رفتار و حرکات او هستند، از کودک خود شخصیتی منفعل می سازند که حتی قادر نیست زمانی کوتاه دوری از مادر را تحمل کند.
معمولا مادران کودکان که دچار اضطراب جدایی هستند دارای ویژگی هایی مثل افراطی بودن، مضطرب بودن، بیش از اندازه حمایت کننده، مردد، غیر منطقی، حساس و عاطفی را دارند و این اضطراب خود را با بیان افکار منفی و استرس زا به بچه ها منتقل می‌کنند. آنها افرادی و سواسی، کم تحمل، نکته سنج و موشکاف هستند که احتمالا خود یا یکی از اطرافیان شان در کودکی دچار همین مشکل بوده‌اند.
علل ترس از مدرسه
ترس یا امتناع از رفتن به مدرسه بیش از آنکه علت شخصیتی و عاطفی داشته باشد، ناشی از یادگیری است. مادر یا پدری که در ارتباط خود با کودکان مفاهیم و نکته های منفی از محرک ها و مکان هایی مثل مدرسه یا درس خواندن می دهند، وقتی تجربه های منفی توام با وحشت و ترس و اضطراب خود را از دوران تحصیل و مدرسه، تنبیه و توبیخ ها به بچه ها انتقال می دهند و از آنها می خواهند که مواظب رفتارهایشان باشند، خواه ناخواه، بذر امتناع و ترس از مدرسه را در افکار آنها می‌کارند.
البته وابستگی بیش از حد به پدر و مادر و ترس از جدا شدن ازآنها برای رفتن به مدرسه ممکن است علل دیگری هم داشته باشد. والدینی که یکی از کودکان خود را درنتیجه بیماری و یا عوامل دیگر از دست می دهند، حساسیت خود را در مراقبت و نگهداری از کودکان دیگر بیشتر می‌کنند و همین باعث می‌شود که کودکان ناخود آگاه اضطراب ناشی از جدایی از پدر و مادر را تجربه کنند. این ترس غیر منطقی از جدایی و رفتن به مدرسه درهر سنی و در بین دختران و پسران دیده می‌شود. و در بین خانواده هایی که کودکان با فاصله های زیاد از یکدیگر متولد می‌شوند بیشتر است.
شدت این اضطراب تا اندازه ای است که کودکان در هنگام مدرسه رفتن مشکلات فراوانی را برای والدین ایجاد می‌کنند.آوردن بهانه های مختلف مثل شکایت ناشی از دل درد سر درد و …از جمله آنهاست. والدین ممکن است این بهانه ها را جدی گرفته و از رفتن کودک به مدرسه ممانعت کنند و همین باعث می‌شود که ترس کودک هر روز بیشتر شود.
برای از بین بردن اضطراب در کودکان چه باید کرد؟
قدم اول به عهده والدین است. پرهیز از وابسته کردن کودک به خود و عدم ایجاد تلقین های روحی مضر در کودکان زیر ۶ سال که ناشی از اضطراب جدا شدن از پدر و مادر است و ایجاد یک روحیه مستقل برای ایجاد آمادگی در کودک در مواجهه با کودکستان و مدرسه و…از اقدامات اولیه ای هستند که باید توسط والدین اجرا شوند. همچنین والدین نباید تجارب و بازخوردهای منفی خود را به کودک انتقال دهند.
در سنین ابتدایی از ترساندن بچه ها، ایجاد رعب و وحشت از معلم، تشبیهات “اگر بچه خوبی نباشی به معلم ات می‌گویم که تو را در کلاس حبس کند”خودداری کنند. خاطرات، یادواره ها و تجارب مثبت، شاد و جالب خود را با معلمان دوره ابتدایی با کودکان در میان بگذارند، از معلم ها با القاب خوب یاد کنند، پیش از آغاز مدرسه آنها را با مسئولین، معلمان و جو مدرسه آشنا کرده و به هیچ وجه به خاطر ضعف در فهم یا انجام تکالیف، آنها را تنبیه یا توبیخ نکنند.
همچنین والدین نباید بچه ها را در دوران ابتدایی به خود وابسته کنند و برای جلوگیری از انزوا طلبی و دوری گزینی سعی کنند از معلمان در منزل استفاده نکنند و آنها را تا می توانند در محیط های آموزشی و حضوردر جمع قرار دهند.
برای هر چه بیشتر کاهش ترس از مدرسه در کودکان باید سعی شود در هر مقطع از وجود کارشناسان روان شناسی و مشاوره به طور دائم در مدرسه ابتدایی و راهنمایی استفاده شود. مشاور با ایجاد روابط عاطفی پایدار می تواند کودکان را جهت ورود به مقاطع مختلف آماده کند و شیوه برخورد با مسائل و مشکلات عاطفی و آموزشی را به آنها بیاموزد و در آخر این که ایجاد یک محیط آموزشی سالم و شاد نیز از دیگر عوامل ایجاد اشتیاق به مدرسه رفتن در کودکان است.
مهر
