موعود پایگاه اینترنتی موعود
قریب به سه سال پیش در موعود شماره 12 مقاله‌ای با عنوان «آرماگدون» منتشر شد که به مناسبت این ایّام و برای متذکر ساختن تمامی شیعیان دیگر بار اقدام به چاپ آن کردیم.
«آرماگدون» نه فقط عنوان یک فیلم سینمایی بلکه استراتژی پنهان ایالات متحده آمریکا و یهودیت صهیونیستی است. نقطه تلاقی بزرگ همه باور و فرهنگ اسلامی شیعی با تمامیت فرهنگ و تمدن غربی است که امروزه آمریکای امپریالیست نماد تمام عیار آن به شمار می‌آید. وقتی در اواسط سال 58 برای اولین بار فیلم مستند «نوسترآداموس» را که برادران «وارنر» بر اساس پیشگویی‌های یهودی‌زاده‌ای ساکن دربار فرانسه (قرن 15 م.) دیدم، دریافتم که مطالعات غرب و نظریه‌پردازانشان درباره جهان آینده و نقاط مهم تعارض فرهنگی و مدنی در عالم (بویژه در جهان اسلام) گسترده است و آنان بر اساس همین مطالعات و تحقیقات گسترده خود برنامه‌ای درازمدت و راهبردی برای تحکیم پایه‌های حضور سیاسی، اقتصادی و نظامی خود و همچنین تشکیل حکومت یکپارچه جهانی دارند. ساده‌لوحی بود اگر کسی گمان می‌کرد غرب ما را به خود وانهاده است. به همان اندازه که ساده‌لوحی است اگر گمان کنیم غربیان هیچ شناختی از فرهنگ اسلامی و بویژه تفکّر شیعی ندارد.
تماشای فیلم سینمایی «آرماگدون» در کنار بسیاری از شواهد و قراین مرا متذکر این موضوع ساخت که آمریکا و متحدانش حسب طرحی فراگیر به میدان آمده‌اند.
در این فیلم (به سان بسیاری از فیلم‌های ساخته شده دهه 80 و ۹۰) آمریکا و اروپای غربی به وسیله سنگی فضایی (نیرویی آسمانی) تهدید می‌شود. خرده شهاب‌های این سنگ به زمین رسیده و نیویورک را به خطر انداخته است چنانکه برج دوقلو دچار آتش‌سوزی می‌شود.
عالی‌ترین هیأت سیاسی و نظامی آمریکا بر آن می‌شوند تا با اعزام سفینه‌ای به فضا این سنگ را پیش از ورود به جو زمین نابود کنند. در پایان این فیلم نیروهای اعزامی با موفقیت به زمین بازمی‌گردند تا نام آمریکا به عنوان «منجی»، شادی‌بخش دل‌های همه مردم جهان باشد.
وقتی در دسامبر سال 1984 م. (1356 ش.) علمای شیعه‌شناس در نشست تل‌آویو اعلام کردند که رمز بقا و دوام شیعیان دو موضوع (عاشورای امام حسین (ع) و اعتقاد به مهدی موعود (ع) ) است. پرواضح بود که دریابند برای مقابله با این تفکّر و حوادثی که حسب بسیاری از روایات و بینات علمای یهود و نصارا پیش‌بینی شده. راهی جز حضور در منطقه و طرح موضوعی مانند «عدالت بی‌پایان» نیست.
طی دهه 90 اجرای پروژه هزاره در دستور کار دانشگاه سازمان ملل قرار گرفت و طی آن با حضور ۲۰۰ تن از آینده‌شناسان و محققان موضوع وقایع آینده مورد نقد و بررسی قرار گرفت و گزارش سالانه آن منتشر شد.
گفت و گو درباره آینده و طرح یک استراتژی واحد برای آن موضوع مهم دو دهه گذشته غرب بوده و به همین دلیل طی همین سال‌ها ساخت فیلم‌هایی چون نوسترآداموس، ماتریکس، آرماگدون و… وظیفه آماده‌سازی ذهنی و روانی مردم ساکن در کشورهای غربی را عهده‌دار بوده‌اند.
طرح «جهانی‌سازی»، مقدمه تشکیل حکومت جهانی بود. همان طرح و تمنایی که آرزوی آن را همه مستضعفان با ظهور موعود و منجی آخرالزمان در دل می‌پرورند به همراه عدالتی بی‌پایان و فراگیر.
غرب به پایان خود رسیده و همه استعدادهای تجدید حیات را نیز از دست داده است. چونان فواره‌ای که نقطه اوج خود را سپری ساخته است. تلاش مذبوحانه غرب استکباری اگر چه خسارت زیادی به بار می‌آورد، امّا ره به جایی نمی‌برد. این وقایع جملگی ما را متذکر حادثه‌ای بزرگ می‌سازد که در هر صورت آمادگی بزرگ و فراگیر می‌طلبد. آمادگی جسمانی و معنوی. همان که امروزه همه ما و بچه‌های ما سخت بدان محتاجند. تکیه بر «باور مهدوی» امروزه تنها آرمانی است که می‌تواند همه مردم ساکن در این دیار و بلکه جهان اسلام را مهیای رویارو شدن با هر گونه خطر احتمالی (از سوی غرب و نظام استکباری آمریکا) نماید. چنانکه این آمادگی ضرورتاً ما را آماده استقبال از پیک پی خجسته ایمان و رستگاری می‌کند.
سردبیر
ماهنامه موعود سال پنجم ـ شماره ۲۸
