اصول زندگی مشترک پایدار؛ احساسات خود را در مقابل همسرتان كنترل كنيد

برای ایجاد یک رابطه دوستانه و صلح آمیز با دیگران، نباید از اوضاع و شرایطی که باعث مشاجره و اختلاف می‌شوند پرهیز کنیم، بلکه باید در رویارویی با چنین شرایطی برخورد مثبت و منطقی درستی داشته باشیم.

زندگی زناشوئی موفق و پایدار نیازمند مهارت های زندگی است، از جمله این مهارتها کنترل احساسات است. از این رو همه زن و شوهرها باید یاد بگیرند که نگرش مثبت خود را گسترش دهند. نگرش مثبت سبب می‌شود که بتوان اوضاع و شرایط را برحسب ارزش ها سنجید و با دیدی منصفانه بحث در مورد مشکل را کنار گذاشت و به مشکل دیگری پرداخت.

انسان می تواند خود را از حالت خودمحوری کنار کشیده و تبدیل به شخصیتی شود که دیگران را در مرکز قرار داده و درک اجتماعی را ارتقا داده و شجاعت بیشتری پیدا کند. این کار باعث می‌شود که بی تدبیر واکنش نشان ندهیم، بلکه عمل نماییم. به عبارت دیگر ما می توانیم یاد بگیریم به جای آنکه دیگران بر ما تسلط داشته باشند تحت کنترل و تسلط خودمان باشیم و از طریق این خویشتن داری به آزادی و اختیار حقیقی دست یابیم.

گام اصلی به سوی اهداف خود فراموشی و پرورش افکار مثبت، آن است که خودمان را جدی نگیریم. می دانیم که تنها راه مهار احساسات غیر قابل کنترل و رسیدن به صلح و سازش آن است که خودمان را ازآن احساسات رها کنیم و اهمیت کمتری به آنها بدهیم، اما این کار بدین معنی نیست که در برابر آنها بجنگیم. جنبه خود محوری که زندگی ما را تحت الشعاع قرار می دهد باید با مهربانی تغییر یابد و کاملا تحت کنترل ما باشد.

خودمحوری همان چیزی که نفس اماره نامیده می‌شود. البته نکته این نفس تنها جنبه منفی ندارد. اما ما باید به شایستگی از پس این نفس برآییم و اجازه ندهیم همچون هنر پیشه ی ضعیف که همیشه در جستجوی حق و حقوق زیاد است بر زندگی مان مسلط شود.

با آموزش دادن به نفس اماره می توانیم دید بهتری نسبت به مسائل پیدا کنیم، این بدان معنی است که ما در موقعیت بهتری قرار گیریم تا بتوانیم بی صبرانه به احساسات و افکار خود خواهانه ی خود نگاه کنیم و حتی به واسطه ی آنها سرگرم شویم.نفس ما همچون نور چشم خانواده است که با ما زندگی می‌کند اما حرف آخر را نمی زند.اگر ما از نفسمان جدا شویم و دیگر به آن اهمیت ندهیم، باعث می‌شود که در مسیر معنویت گام برداریم.هر گاه به زندگی معنوی و آگاهانه رو آوردیم از نابودی و هلاکت نجات پیدامی‌کنیم. البته هرگز نباید نفسمان را به کلی از ذهن دور کنیم، آنچه باید انجام دهیم آن است که نفسمان را تحت کنترل دیدگاه معنوی و روشن بینانه ی خودمان درآوریم.

هرگز نباید فراموش کنیم که برای ایجاد یک رابطه دوستانه و صلح آمیز با دیگران، نباید از اوضاع و شرایطی که باعث مشاجره و اختلاف می‌شوند پرهیز کنیم، بلکه باید در رویارویی با چنین شرایطی برخورد مثبت و منطقی درستی داشته باشیم. تنها نتیجه آشوب و بحث مشاجرات و درگیریهای بیشتر است. هر گاه با شخصی بحث می‌کنیم علاوه برآنکه به شان و شخصیت او توهین می‌کنم در واقع به خودم نیز توهین می‌کنم. در این شرایط تنها چیزی که به ما کمک می‌کند تا در صلح و آرامش زندگی کنیم درک و فهم یک جمله است؛ نه بحث کنید و نه کوتاه بیایید، بلکه درک کنید و به دنبال راه حل باشید.

اگر برای سرکوب احساساتمان خودمان را کنترل کنیم و جلوی زبانمان را بگیریم با خود جنگیده ایم. در هر صورت جنگیدن هرگز کار درست و صحیحی نیست. اما اگر احساساتمان را آزادانه رها کنیم و آنها را تحت کنترل در بیاوریم با این شرایط را بدتر می‌کنیم و به دیگران صدمه می رسانیم که این هم کار درستی نیست. همچنین می توانیم از اصول خوشایند که امروزه بر جامعه حکمفرماست بدون در نظر گرفتن عواقبی که برای دیگران دارد پیروی کنم. نتیجه پیروی از اصول خوشایند آن است که دیگر هیچ علاقه ای به انجام کارهای صحیح از خود نشان نمی دهیم و کم کم دست از سعی و تلاش بر می داریم. برای حل این مشکل باید راه حلی پیدا کنیم که در آن بازنده و برنده هیچ نقشی نداشته باشند و تنها هدف، تلاش برای درک و کمک به دیگران است.

وقتی ما خودمان را بشناسیم و اهدافی را که در انجام هر رفتاری، دنبال می‌کنیم بدانیم و بشناسیم، طغیان احساسات شدت کمتری می‌یابد و در مدت زمان کوتاه تری به طول می انجامد. اگر خودمان را بشناسیم باید انرژی مان را هدایت کنیم و ذهنمان را از آن احساساتی که تنها تهدید آمیز و غیر قابل کنترل هستند دور کنیم.

علاوه بر این هنگامی‌که انگیزه ی خودمان را درک کنیم می توانیم متوجه اهدافی شویم که همسرمان در رفتارش دنبال می‌کند و این فهم به ما کمک می‌کند تا در مقابل رفتارهایش عکس العمل کمتری نشان دهیم و به جای آن بیشتر به حل مشکل فکر نماییم. این کار اولین گام به سوی شکوفایی احساسات مثبت است تمام روابط صلح آمیز انسانی بر این اساس هستند.

شناخت زندگی زناشویی به این مساله بستگی دارد این همان عشق معنوی است، عشق معنوی به معنای توجه به همسر و گوش دادن به حرف های او و رفتار محترمانه با او است. با عشق ورزیدن به همسرمان به این نکته پی می‌بریم که او بیش ازحد به ما نزدیک است و برای ما ارزش دارد و با این روش می توانیم با صلح و صفای بیشتری در کنار هم زندگی کنیم.

مهر