مهارت های زندگی در عصر غیبت

سهیلا صلاحى اصفهانى

 
اشاره:
زندگى در عصر غیبت هم براى خودش ادب و رسمى دارد که اگر آن را نشناسى و اصول اولیه اش را ندانى یک وقت به خودت مى آیى و مى بینى زندگى ات هیچ و پوچ است نه به جایى وصلى و نه توشه اى برداشته اى.
پس، آماده شو تا ادبف زیستن در دوران غیبت را بیاموزى، و مهارتهاى زندگى در آن را تجربه کنى.
آماده شو تا راه آمدن امام را ماهرانه و آگاهانه گلباران کنى.
 
مهارت در شناخت دین

خدا رحمت کند حافظ را، قرنها پیش گفت:
جنگ هفتاد و دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
اگر آن روز هفتاد و دو ملت بودند که افسانه مى سرودند، امروز هفتاد و دو هزار ملت و مذهب و مکتب اند که هر یک ادعاى حق بودن دارند و تو را به سوى خود مى خوانند و تو متحیر مى مانى که این همه حق از کجا آمده و نمى فهمى کدام یک راست مى گویند و کدام دروغ، مگر آن که تلاش کنى تا به میزانى دست یابى که حجت تو باشد و تو را به تلقى صحیحى از دین برساند تا خطوط اصلى و فرعى را بشناسى، خط و ربطها را تشخیص دهى، تفاوت بدعت و سنت را درک نمایى، مراقب تحریفها باشى، از کج فهمى بپرهیزى، اهل تفسیر به راى نباشى، در برداشتهاى سنتى اسیر نشوى و قرائتهاى نو فریبت ندهد.
باید آگاهى کسب کنى و آگاهانه حرکت کنى.
باید مجهز به تفکر و تعقل و تدبر شوى،
باید دامان دین شناسان آگاه را رها نکنى،
و باید تقوا پیشه کنى که هر که متقى باشد خداوند به او فرقان را عطا مى کند.
 
مهارت در آراستگى به عدالت
کسى که در وجود خود و در دنیاى کوچک درونش نتواند عدالت را به پا کند نمى تواند در دنیاى بزرگ بیرونى اش شعار عدالت خواهى بدهد.
اگر توانستى قوا و نیروهاى خود را در حد تعادل نگه دارى، اگر میان شادى و غم، خنده و گریه، عشق و نفرت، محبت و کینه، دوستى و دشمنى حد وسط را شناختى، اگر زیاده روى و کم روى نکردى، اگر به موقع حرف زدى و به موقع خاموش ماندى، اگر هم اهل عبادت بودى و هم مرد کارزار، اگر زیبایى دنیا و عزت آخرت را یک جا خواستى، اگر توانستى علم و عرفان را با هم جمع کنى، اگر مرزها را شناختى، اگر نقش اجتماعى ات را در برابر پدر و مادر، همسر و فرزند، خویش و همسایه، دوست و رفیق، رئیس و ارباب رجوع، خوب ایفا کردى، اگر به خودت، به دیگران و به خدا ظلم نکردى، اگر حق را پایمال نکردى و حق خودت، حق دیگران و حق خدا را ادا کردى، آن وقت تو به عدالت رسیده اى و کسى که به عدالت آراسته شود و ماهرانه عدالت ورزد، راه را براى جهانى شدن عدل و ظهور منجى عالم هموار کرده است.
 
مهارت در دشمن شناسى
ساده انگارى است که فکر کنى اگر آهسته بروى و آهسته بیایى کسى به تو کارى ندارد. دهها چشم یکسره تو را مى پایند تا از یک لحظه غفلتت استفاده کنند و اگر بى خیال آنها شوى آنچنان تو را فریب مى دهند که نفهمى چه بر سرت آمده است.
حواست باشد، در عصر غیبت، دشمنان داخلى و خارجى هزار جور کلک و حقه سوار مى کنند تا سرمایه هاى مادى و معنوى تو را بگیرند و اگر در تدبیر از آنها کم بیاورى و یا در مقابلشان کوتاه بیایى، همه چیزت را باخته اى.
باید دشمن را شناخت و متوجه او بود و اگر لازم شد – که مى شود – در برابر توطئه هایش ایستاد و مقاومت کرد.
دشمن، گاهى جسورانه پیش مى آید، گاهى با احتیاط، گاهى رودررو مى ایستد، گاهى پشت سر، گاهى لباس سیاست تن مى کند، گاه فرهنگ و ادب و هنر. گاهى با شمشیر مى جنگد، گاهى با قلم. دشمن فیلم مى سازد، کتاب مى نویسد، دلسوزى مى کند، همدردى مى نماید و تا دلت بخواهد ادعا دارد براى همه چیز. دشمن گاهى در دل و درون تو خانه مى کند و مى شود نفس اماره، گاهى از تو فرسنگها فاصله دارد و مى شود شیطان بزرگ. به هر حال باید او را شناخت و با همه توان با او مبارزه کرد.
 
مهارت در صبر و پایدارى
یا به درستى راهى که انتخاب کرده اى یقین دارى یا ندارى؟ اگر یقین دارى، تردید و دودلى چرا؟ چرا شک مى کنى در رفتن؟ و چرا سرزنشهاى دیگران تو را سست مى کند؟ همیشه عده اى هستند که از تو ایراد مى گیرند، انتقاد مى کنند، سرزنشت مى کنند ولى قرار نیست ایرادها و انتقادها و سرزنشها، تو را از مسیر حقى که مى روى باز دارد که اگر اینطور باشد تو هرگز به مقصدى که خودت انتخاب کرده اى، به هدفى که براى رسیدن به آن مى خواهى تلاش کنى، نمى توانى برسى.به خودت اعتماد کن و از آنچه که به تو مى گویند هراسى نداشته باش. نمى گویم بى توجه باش لابلاى این انتقادها و سرزنشها گاهى حرفهاى حسابى هم مى شود پیدا کرد، حتى خداوند هم مى فرماید: »همه حرفها را بشنوید و از بهترین آنها نمپیروى کنید«.اما یادت باشد اگر امروز، در عصر غیبت، از سرزنش دیگران بترسى و با هر حرفى جهت حرکتت را عوض کنى، فردا، در عصر ظهور، حجتى براى ارائه به امام خود ندارى، که او حاضر و ناظر بر عمل و نیت توست. پس صبور و پایدار بمان!
 دلا در عاشقى ثابت قدم باش
که در این ره نباشد کار بى اجر
 
 

موعود جوان شماره ۲۸

همچنین ببینید

بحران حیرت در دوره غیبت

واژه حیرت به معنای سرگردانی از ریشه «ح‌ی‌ر» است. از این ریشه، در «قرآن کریم» تنها واژه «حیران» و در «آیه 71 سوره انعام» آمده است.1 در روایات، ...

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *