موعود پایگاه اینترنتی موعود
امام علی علیه‌السلام در بخشی از خطبه ۲۲۳ نهج البلاغه فرموده‌اند: چه ناتوان و بى مقدارى تو، که بر عصیان خداوند جرأت دارى، در حالى که تو را در پرتو نعمت خود قرار داده، و در سایه رحمت او آرمیدهاى.
امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام به هنگام تلاوت آیه ۶ سوره انفطار (ای انسان چه چیز تو را در برابر پروردگار کریمت مغرور ساخته است) فرمود:
پس سستى دل را با استقامت درمان کن، و خواب زدگى چشمانت را با بیدارى از میان بردار، و اطاعت خدا را بپذیر، و با یاد خدا انس گیر، و یاد آر که تو از خدا روى گردانى و در همان لحظه او روى به تو دارد، و تو را به عفو خویش مىخواند، و با کرم خویش مىپوشاند در حالى که تو از خدا بریده به غیر او توجّه دارى پس چه نیرومند و بزرگوار است خدا و چه ناتوان و بى مقدارى تو، که بر عصیان او جرأت دارى، در حالى که تو را در پرتو نعمت خود قرار داده، و در سایه رحمت او آرمیدهاى، نه بخشش خود را از تو گرفته، و نه پرده اسرار تو را دریده است.
متن حدیث:
قاله عند تلاوته: ” یا ایها الانسان ما غرک بربک الکریم” : …فتداو منْ داء الْفتْره فی قلْبک بعزیمهٍ، ومنْ کرىالْغفْله فی ناظرک بیقظهٍ، وکُنْ لله مُطیعاً، وبذکْره آنساً، وتمثّلْفی حال تولّیکعنْهُ إقْبالهُ علیْک، یدْعُوک إلى عفْوه، ویتغمّدُکبفضْله، وأنْت مُتولٍّ عنْهُ إلى غیْره.
فتعالى منْ قویٍّ ما أکْرمهُ! وتواضعْت منْ ضعیفٍ ما أجْرأک على معْصیته! وأنْت فی کنف ستْره مُقیمٌ، وفی سعه فضْله متقلّبٌ، فلمْ یمْنعْک فضْلهُ، ولمْ یهْتکْ عنْک ستْرهُ…
«نهج البلاغه- خطبه۲۲۳»
______
مشرق
