موعود پایگاه اینترنتی موعود
باز هم شب های پر تب و تاب قدر رسید، بزمی‌که زمینیان و آسمانیان بر گرد هم می چرخند و نوای “یا الله، یا الله ” جانی دوباره به عالم رو به افول دنیا می دهد.
یک سال انتظار کشیدیم و عاقبت مفتخرمان کردند به حضور در این بزم ملکوتی، امشب حاجات به آسمان می رود و مُهر تأیید خورده بر می‌گردد، بعضی هایشان همین روزها اجابت می‌شوند بعضی هایشان سال بعد، بعضی هایشان چند سال بعد، اما دست رد به سینه احدی زده نمی‌شود، همه و همه مهر اجابت می خورند.
بعضی از این دعاها خیلی قشنگ هستند آنقدر خالص و بی ریا که اشک فرشتگان را در می آورد، اینقدر عمیق و شیرین که ملائکه سجده دوباره بر انسان می‌کنند.
یکی می‌گوید خدایا من شکسته تر از آنم که درکت کنم اما می‌شود خدایی کنی و لحظه ای به قلبم بیای؟ خدایا می‌شود نگاهم کنی؟
یکی زمزمه می‌کند خدایا دستانم خالیست و نیاز بنده های تو بسیار، خدایا ندارم، می توانم جانم را پیشکش کنم ؟
یکی دلتنگ است و منتظر، سالهاست اشک ریخته و انتظار کشیده، طاقتش تمام شده می‌گرید: «خدایا حجتت را برسان، خدایا امام زمانمان را برسان، خدایا کودکان غزه، مردم بی گناه سوریه و عراق فریادرس می خواهند، خدایا فریادشان را بشنو و جان این عالم بی جان را برسان….»
یکی می‌گرید خدایا یادت می آید آنروز چقدر با تو لج کردم با همه کوچکیم در برابر همه آسمان ها و زمینت ایستادم و گفتم نمی خواهم بندگی ات را؛ دست از سرم بردار ؟ خدایا امشب آمده ام بگویم اشتباه کردم دستت را آنی از سرم برندار، من بی تو هیچم، هیچ ….
راستی این شب ها از خداوند چه بخواهیم؟
خداوند کریم و بخشنده کدام دعای ما را بیشتر دوست دارد؟
این شب ها چقدر به دعایمان بال و پر دهیم، به‌اندازه عزیزانمان، به‌اندازه کشورمان ؟ به‌اندازه هم کیشانمان؟
به‌اندازه آخرتمان ؟ دعایمان را چقدر وسعت ببخشیم؟
بسیار خرسند می‌شویم که دعاهای پر مغز و ناب و خالصتان را با ما به اشتراک بگذارید، باشد که از هم بیاموزیم چگونه دعا کردن را و به یاد هم بیاندازیم چه بخواهیم که سعادت و عاقبت به خیری نتیجه اش باشد؟
____
تبیان
